தியாவிடம் பேசி முடித்ததும் எதிரில் இருக்கும் மிருதியாவை பார்த்தான். அப்படியே விட்டு சென்றால் அது ராணா இல்லையே! தேகம் இரண்டும் பின்னிக் கொள்ள தூக்கி கொண்டு குளியலறைக்குள் சென்றான். மெல்ல மெல்ல அவள் மேல் தண்ணீர் பட்டதும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நினைவு திரும்ப தனக்கு எதிரில் நிற்பவனை பார்த்தாள். சப்த நாடியும் அடங்கி போன உணர்வு. “நான் எப்படி இங்கு வந்தேன்?” அதை விட என்னுடைய கற்பு என நினைத்தவள் கண்களில் நீர் கோர்த்துக் கொள்ள, துடிக்கும் உதடுகளுடன் அவனை பார்த்தாள்.
வெற்று உடலுடன் இருவரும், ராணா ஆளுமையுடன் அவளை பார்க்க மிருதியா தலை தாழ்த்தி கொண்டாள். இங்கேயே செத்து விடலாம் போல தோன்றியது. அவர்கள் இருவரின் தலைக்கு மேல் நீர் சடசடவென கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவளின் முகத்தை நிமிர்த்தியவன் உதட்டில் வழியும் நீரை உறிஞ்சி கொண்டே சூடான முத்தத்தை உதட்டுக்கு கொடுத்தான்.
முகத்தை சுழித்தாள் மிருதியா! உடலெல்லாம் கத்தி குத்து வாங்கியது போல வலி தன்னை இந்த நிலைக்கு கொண்டு வந்து விட்டானே! என வேதனை கரை புரண்டு ஓடியது. மிதமான சூட்டில் பாத் டப் தயாராக இருக்க அவளை மெல்ல தள்ளினான். “என்னை விட்டுட்டுங்க பிளீஸ்! நான் சுய நினைவில் இல்லாத நேரத்தில் இப்படி ஒரு காரியத்தை பண்ணிருக்கீங்களே உங்களுக்கு நியாயமா? நீங்க நினைக்கிற மாதிரி பொண்ணு நான் இல்ல. எந்த குழந்தையை பத்தியும் எனக்கு தெரியாது. மும்பையே உங்க ராஜ்ஜியம்ன்னா இப்படி ஒரு பொண்ணுன்னு கூட பார்க்காமல் என்னை?” என தொண்டை அடைத்தது அவளுக்கு.
ராணா எதுவும் பேச வில்லை அவனது மொத்த பார்வையும் அவளின் நெளிவு சுளிவுகக் மற்றும் தேக மலைகளின் மேல் பார்வை இருக்க, அவள் பேசியதை காதில் போட்டுக் கொள்ளாமல் மெதுவாக பாத் டப்பில் அவளுடன் இறங்கினான். அவளின் அங்க வளைவை பிடித்து வாய்க்குள் மொத்தமாக அடக்கி கொண்டான். ஏற்கனவே முல்லை கோடியாக வாடி வதங்க இருந்தவள் மனதளவிலும் உடைந்த நிலையில் இருக்க, அவளை சுக வேதனையில் துடிக்க வைத்து சொர்க்கம் அடைந்தான். அவளால் டப்பை விட்டு வெளியே வர முடிய வில்லை. அதே இடத்தில் மயங்கி விட்டாள்.
அவளை தூக்கி வந்து படுக்கையில் போட்டவன். காலை மதியம் என இரண்டு வேளை உணவுகளையும் மிருதியாவுக்கு எடுத்து வைத்து விட்டு தன் மகளை பார்க்க கிளம்பினான். ஒரு சின்ன போனி டைல் அதன் கூடவே கைகளில் குட்டி பொம்மையை வைத்துக் கொண்டு தன் தந்தை வருவாரா என பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் கன்வி ஶ்ரீ. திவ்யா அவளுக்கு எதிரில் அமர்ந்து பெரு மூச்சை விட்ட படி, கன்வி மா டாடி வருவாங்க இப்போ எதுக்கு இப்படி முகத்தை வச்சிருக்க? அத்தை பாருங்களேன் என ராணாவின் தாய் லட்சுமியிடம் கூறினாள்.
“கன்வி தங்கம் அப்பா இப்போ வந்திடுவான். நீங்க சமத்து குட்டியா சாப்பிடுங்க” என லட்சுமி கூற “No no டாடி வந்தால் மட்டும் தான் சாப்பிடுவேன்” என சொல்ல வெளியில் சலசலப்பு. ராணா ஆளுமையுடன் உள்ளே நடந்து வந்தான்.
“ஹை டாடி டாடி” என எழுந்து கத்தினாள் கன்வி ஶ்ரீ. அவளை பார்த்ததும் அள்ளி அணைத்து முத்தமிட்டு ஆசை தீர கொஞ்சினான் ரணதீரன். "என்ன இது கன்வி நீ maturedன்னு நினைச்சேன். ஆனால் நீங்க இப்படி இருக்கீங்களே?" என ராணா தன் மகளிடம் கேட்க..
“நான் mature டாடி இருந்தாலும், கன்விக்கும் கன்வி மம்மிக்கும் டாடிய பார்க்க தோணுச்சு” என தன் தந்தையின் தாடையில் கன்னத்தை வைத்து தேய்த்து கொண்டே கூறினாள் கன்வி. இதை கேட்டதும் ராணாவின் பார்வை திவ்யாவின் மீது சென்றது. “இப்போ எதுக்கு டா உன் பொண்டாட்டிய அப்படி பார்க்கிற? கொஞ்சமாவது வீட்டுக்கு வந்து டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணனும்னு எண்ணம் இருக்கா? எப்போ பாரு பிஸ்னஸ் தான்” என லட்சுமி சகித்துக்கொண்டு கூறினார்.
“கிராணி நோ டாடி எதுவும் மிஸ்டேக் இல்ல.. இனி டாடிய திட்டாதீங்க” என குட்டி முயல் தன் தந்தையை காக்க சிங்கமாக மாறி பேசிக் கொண்டிருந்தது. “வாய் ரொம்ப ஓவரா தான் இருக்கு. உன் அப்பனை நான் எதுவும் சொல்லல வாலு” என சொல்லிக் கொண்டே அவர் எழுந்து விட்டார்.
ராணா தன் மகளை புன்னகையுடன் பார்க்க, “டாடி நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க” என மின்னும் கண்களுடன் கூறினாள் கன்வி. அதில் கொஞ்சம் புன்னகை சிந்தினான்.
“கன்வி பாப்பா அப்படியே டாடி கூடவே லஞ்ச் சாப்பிடுவீங்கலாம்” என சொல்லிக் கொண்டே அவனை டைனிங் டேபிள் வரவழைத்து கொண்டாள். அவனுக்கு உணவுகளை பரிமாறி விட்டு கன்விக்கு ஊட்ட ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.
“கன்வி நான் எப்டி சாப்பிடுறேன்? ஆனால் நீங்க என்ன பண்றீங்க?”என ராணா கேட்க.. “ஓகே டாடி நான் சாப்பிடுவேன் தியா நீ எனக்கு ஊட்டாதே” என சொல்லிய படி வாயில் உணவு பருக்கை சாப்பிட்டாள்.
“ராணா! நீங்க நானு பாப்பா மூணு பேரும் வெளியே போயி ரொம்ப நாள் ஆச்சு? அதனாலே போலாமா?” என அவனது அருகில் நெருங்கி ஒட்டி உரசிக் கொண்டே கேட்டாள் திவ்யா. போதும் என உணவு மேஜையில் இருந்து எழுந்து கொண்டான்.
“உங்களோட பொண்டாட்டி நான். கன்வி நமக்கு பிறந்த குழந்தை, உங்களையும் என்னையும் உரிச்சு வச்சு பிறந்திருக்கா! அப்படி இருக்கையில் நீங்க ஏன் இப்படி நடந்துக்கிரீங்க?”என அழுது கொண்டே கேட்டாள் திவ்யா.
“கன்வி பேபி உங்களுக்காக தான் டாடி தீம் பார்க் புராஜக்ட் பண்ண போறேன் அது முடிஞ்சதும் போலாமா செல்லம்” என கேட்டான் ராணா!
“ம்ம் டன் டாடி” என சின்ன பெண் கூற, திவ்யாவின் முகம் பரிதாபமாக போனது. உடனே திவ்யாவின் பக்கம் திரும்பியவன். “இந்த வீக் எண்ட் நீ ஃப்ரீயா?” என கேட்டான்.
“நான் எப்போவும் ஃப்ரீ தான்” என புன்னகையுடன் கூறினாள் திவ்யா. “ஹார்ஸ் ரைடிங் போலாம் அங்கே எனக்கு ஒரு பிஸ்னஸ் சைன் ஆகுது” என்றான் ராணா.
“இல்ல எனக்கு வேலை இருக்கு” என மறுத்து விட்டாள். “அப்போ கன்வி ரெடியா இரு நம்ம போலாம் பேபி” என்றான்.
அந்த நேரம் கெவினிடம் இருந்து போன் வந்தது.
“ம்ம்” என ஒற்றை பதில்..
“பாஸ் மேடம் மிஸ்ஸிங்.. எப்படின்னு தெரியல எல்லா இடத்துலயும் தேடி பார்த்துட்டோம்” என பதட்டத்துடன் கூறினான் கெவின்.
“Exit” என்றான் ராணா.
“பாஸ்” என கெவின் மீண்டும் கேட்க..
“Step exit” என்றான் மீண்டும் “ஓகே பாஸ்” என கட் செய்த கெவின் exit வழிகள் மற்றும் பணியாளர் உபயோகிக்கும் தனிப்பட்ட படிக்கட்டு exit பக்கம் தேட சென்றார்கள்.
போட்ட திட்டம் அனைத்தும் ஃப்ளாப் ஆனதில் உள்ளுக்குள் கவலை ஏற்பட்டது திவ்யாவுக்கு. எப்படியாவது அவனுடன் தனியாக ஒரு நாள் இருக்க வேண்டும். அவனது குழந்தையை வயிற்றில் சுமந்து விட்டால் திவ்யா நினைத்த காரியம் அனைத்தும் நிறைவேறும் அதனால் ஒவ்வொரு மாதமும் சரியாக திவ்யாவுக்கு ஓவலேசன் டைமில் கன்வியை வைத்து சாக்கு போக்கு சொல்லி அவனை அழைப்பாள் திவ்யா.
தன் மகளை ஆசை தீர கொஞ்சி விட்டு ராணா கிளம்பி விட்டான். அவன் வெளியே வரவும் காவியா தன் அக்கா திவ்யாவை பார்க்க உள்ளே செல்லவும் சரியாக இருக்க “ஹாய் மாமா” என அழைத்தாள் காவியா. அவன் ஒரே ஒரு பார்வையை மட்டும் பார்த்து விட்டு சிட்டாக பறந்து விட்டான். எப்பொழுதும் இது தான் நடக்கும் யாரிடமும் பேச மாட்டான். கன்வி மட்டுமே அதற்கு விதி விலக்கு.
அவன் சென்றதும் முகம் மாறிய காவியா வேகமாக “அக்கா அக்கா” என மூச்சு வாங்கிக் கொண்டே வந்தாள். “சித்தி!” என கன்வி அழைக்க, “இந்தா டா தங்க பட்டு” என அவளிடம் போனையும் சாக்லட்டையும் கொடுத்து ஒரு வேலைக்காரனை காவலுக்கு போட்டு விட்டு அக்காள் தங்கை இருவரும் அறைக்குள் சென்றார்கள்.
“அக்கா! தியா”.. என காவியா சொல்ல..
“என்ன காவியா?” என கேட்டாள் அவள். இதோ இங்கே பாரு என வியர்க்க விறுவிறுக்க நியூஸ் பேப்பரை நீட்டினாள். அதை வாங்கி பார்த்த திவ்யா கோபத்துடன் “கண்டு புடிச்சிட்டாளா? ?” ராணாவை என வன்மத்துடன் கேட்டாள்.
“இல்ல கா! வாய்ப்பே இல்ல. அந்த எடிட்டர் வினோத் தான் நம்ம ஆளு அவன் கிட்ட கேதர் பண்ணது வரைக்கும் அவள் பெங்களூர் மாற்றுதல் வாங்கிட்டு போறான்னு சொன்னான் அந்த ஆளு.”
திவ்யா அங்கும் இங்கும் நடந்த படி இல்ல “இது சரி வராது. எனக்கு எதோ நடக்க போற மாதிரி தோணுது.”
“அக்கா நீ எதுக்கு கவலை படுற? அது தான் கன்வி இருக்காளே அப்புறம் என்ன?” என காவியா தன் அக்காவின் தோல் மேல் கைகளை வைத்தாள். .
“இல்ல காவியா அவளை விட்டு வைக்க கூடாது. சரி இல்ல. அவளை பெங்களூர்ல முடிச்சு கட்டிடனும்.” என ஆவேசத்துடன் கூறினாள் திவ்யா.
“அக்கா அது” அவள் என காவியா தயங்க... “அப்போ உனக்கு அக்கா முக்கியம் இல்லையா?” காவியா என கேட்டாள் திவ்யா.
“அதுக்கில்லை” என தங்கை தயங்கி கொண்டே “அவளால் தான் உனக்கு கன்வி கிடைச்சிருக்கா!”
அவள் என்னோட பொண்ணு டி. இதுக்கும் மேலே நேரத்தை கடத்த கூடாது. கார்கோடனை களத்தில் இறங்க சொல்லு என கன்வியை பார்க்க சென்றாள். .
இங்கே ராணாவிடம் இருந்து தப்பித்து மீண்டும்
அவனிடமே வந்து மாட்டிக் கொண்டாள் மிருதியா.
வருவான் அசுரன்.
வெற்று உடலுடன் இருவரும், ராணா ஆளுமையுடன் அவளை பார்க்க மிருதியா தலை தாழ்த்தி கொண்டாள். இங்கேயே செத்து விடலாம் போல தோன்றியது. அவர்கள் இருவரின் தலைக்கு மேல் நீர் சடசடவென கொட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவளின் முகத்தை நிமிர்த்தியவன் உதட்டில் வழியும் நீரை உறிஞ்சி கொண்டே சூடான முத்தத்தை உதட்டுக்கு கொடுத்தான்.
முகத்தை சுழித்தாள் மிருதியா! உடலெல்லாம் கத்தி குத்து வாங்கியது போல வலி தன்னை இந்த நிலைக்கு கொண்டு வந்து விட்டானே! என வேதனை கரை புரண்டு ஓடியது. மிதமான சூட்டில் பாத் டப் தயாராக இருக்க அவளை மெல்ல தள்ளினான். “என்னை விட்டுட்டுங்க பிளீஸ்! நான் சுய நினைவில் இல்லாத நேரத்தில் இப்படி ஒரு காரியத்தை பண்ணிருக்கீங்களே உங்களுக்கு நியாயமா? நீங்க நினைக்கிற மாதிரி பொண்ணு நான் இல்ல. எந்த குழந்தையை பத்தியும் எனக்கு தெரியாது. மும்பையே உங்க ராஜ்ஜியம்ன்னா இப்படி ஒரு பொண்ணுன்னு கூட பார்க்காமல் என்னை?” என தொண்டை அடைத்தது அவளுக்கு.
ராணா எதுவும் பேச வில்லை அவனது மொத்த பார்வையும் அவளின் நெளிவு சுளிவுகக் மற்றும் தேக மலைகளின் மேல் பார்வை இருக்க, அவள் பேசியதை காதில் போட்டுக் கொள்ளாமல் மெதுவாக பாத் டப்பில் அவளுடன் இறங்கினான். அவளின் அங்க வளைவை பிடித்து வாய்க்குள் மொத்தமாக அடக்கி கொண்டான். ஏற்கனவே முல்லை கோடியாக வாடி வதங்க இருந்தவள் மனதளவிலும் உடைந்த நிலையில் இருக்க, அவளை சுக வேதனையில் துடிக்க வைத்து சொர்க்கம் அடைந்தான். அவளால் டப்பை விட்டு வெளியே வர முடிய வில்லை. அதே இடத்தில் மயங்கி விட்டாள்.
அவளை தூக்கி வந்து படுக்கையில் போட்டவன். காலை மதியம் என இரண்டு வேளை உணவுகளையும் மிருதியாவுக்கு எடுத்து வைத்து விட்டு தன் மகளை பார்க்க கிளம்பினான். ஒரு சின்ன போனி டைல் அதன் கூடவே கைகளில் குட்டி பொம்மையை வைத்துக் கொண்டு தன் தந்தை வருவாரா என பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் கன்வி ஶ்ரீ. திவ்யா அவளுக்கு எதிரில் அமர்ந்து பெரு மூச்சை விட்ட படி, கன்வி மா டாடி வருவாங்க இப்போ எதுக்கு இப்படி முகத்தை வச்சிருக்க? அத்தை பாருங்களேன் என ராணாவின் தாய் லட்சுமியிடம் கூறினாள்.
“கன்வி தங்கம் அப்பா இப்போ வந்திடுவான். நீங்க சமத்து குட்டியா சாப்பிடுங்க” என லட்சுமி கூற “No no டாடி வந்தால் மட்டும் தான் சாப்பிடுவேன்” என சொல்ல வெளியில் சலசலப்பு. ராணா ஆளுமையுடன் உள்ளே நடந்து வந்தான்.
“ஹை டாடி டாடி” என எழுந்து கத்தினாள் கன்வி ஶ்ரீ. அவளை பார்த்ததும் அள்ளி அணைத்து முத்தமிட்டு ஆசை தீர கொஞ்சினான் ரணதீரன். "என்ன இது கன்வி நீ maturedன்னு நினைச்சேன். ஆனால் நீங்க இப்படி இருக்கீங்களே?" என ராணா தன் மகளிடம் கேட்க..
“நான் mature டாடி இருந்தாலும், கன்விக்கும் கன்வி மம்மிக்கும் டாடிய பார்க்க தோணுச்சு” என தன் தந்தையின் தாடையில் கன்னத்தை வைத்து தேய்த்து கொண்டே கூறினாள் கன்வி. இதை கேட்டதும் ராணாவின் பார்வை திவ்யாவின் மீது சென்றது. “இப்போ எதுக்கு டா உன் பொண்டாட்டிய அப்படி பார்க்கிற? கொஞ்சமாவது வீட்டுக்கு வந்து டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணனும்னு எண்ணம் இருக்கா? எப்போ பாரு பிஸ்னஸ் தான்” என லட்சுமி சகித்துக்கொண்டு கூறினார்.
“கிராணி நோ டாடி எதுவும் மிஸ்டேக் இல்ல.. இனி டாடிய திட்டாதீங்க” என குட்டி முயல் தன் தந்தையை காக்க சிங்கமாக மாறி பேசிக் கொண்டிருந்தது. “வாய் ரொம்ப ஓவரா தான் இருக்கு. உன் அப்பனை நான் எதுவும் சொல்லல வாலு” என சொல்லிக் கொண்டே அவர் எழுந்து விட்டார்.
ராணா தன் மகளை புன்னகையுடன் பார்க்க, “டாடி நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க” என மின்னும் கண்களுடன் கூறினாள் கன்வி. அதில் கொஞ்சம் புன்னகை சிந்தினான்.
“கன்வி பாப்பா அப்படியே டாடி கூடவே லஞ்ச் சாப்பிடுவீங்கலாம்” என சொல்லிக் கொண்டே அவனை டைனிங் டேபிள் வரவழைத்து கொண்டாள். அவனுக்கு உணவுகளை பரிமாறி விட்டு கன்விக்கு ஊட்ட ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.
“கன்வி நான் எப்டி சாப்பிடுறேன்? ஆனால் நீங்க என்ன பண்றீங்க?”என ராணா கேட்க.. “ஓகே டாடி நான் சாப்பிடுவேன் தியா நீ எனக்கு ஊட்டாதே” என சொல்லிய படி வாயில் உணவு பருக்கை சாப்பிட்டாள்.
“ராணா! நீங்க நானு பாப்பா மூணு பேரும் வெளியே போயி ரொம்ப நாள் ஆச்சு? அதனாலே போலாமா?” என அவனது அருகில் நெருங்கி ஒட்டி உரசிக் கொண்டே கேட்டாள் திவ்யா. போதும் என உணவு மேஜையில் இருந்து எழுந்து கொண்டான்.
“உங்களோட பொண்டாட்டி நான். கன்வி நமக்கு பிறந்த குழந்தை, உங்களையும் என்னையும் உரிச்சு வச்சு பிறந்திருக்கா! அப்படி இருக்கையில் நீங்க ஏன் இப்படி நடந்துக்கிரீங்க?”என அழுது கொண்டே கேட்டாள் திவ்யா.
“கன்வி பேபி உங்களுக்காக தான் டாடி தீம் பார்க் புராஜக்ட் பண்ண போறேன் அது முடிஞ்சதும் போலாமா செல்லம்” என கேட்டான் ராணா!
“ம்ம் டன் டாடி” என சின்ன பெண் கூற, திவ்யாவின் முகம் பரிதாபமாக போனது. உடனே திவ்யாவின் பக்கம் திரும்பியவன். “இந்த வீக் எண்ட் நீ ஃப்ரீயா?” என கேட்டான்.
“நான் எப்போவும் ஃப்ரீ தான்” என புன்னகையுடன் கூறினாள் திவ்யா. “ஹார்ஸ் ரைடிங் போலாம் அங்கே எனக்கு ஒரு பிஸ்னஸ் சைன் ஆகுது” என்றான் ராணா.
“இல்ல எனக்கு வேலை இருக்கு” என மறுத்து விட்டாள். “அப்போ கன்வி ரெடியா இரு நம்ம போலாம் பேபி” என்றான்.
அந்த நேரம் கெவினிடம் இருந்து போன் வந்தது.
“ம்ம்” என ஒற்றை பதில்..
“பாஸ் மேடம் மிஸ்ஸிங்.. எப்படின்னு தெரியல எல்லா இடத்துலயும் தேடி பார்த்துட்டோம்” என பதட்டத்துடன் கூறினான் கெவின்.
“Exit” என்றான் ராணா.
“பாஸ்” என கெவின் மீண்டும் கேட்க..
“Step exit” என்றான் மீண்டும் “ஓகே பாஸ்” என கட் செய்த கெவின் exit வழிகள் மற்றும் பணியாளர் உபயோகிக்கும் தனிப்பட்ட படிக்கட்டு exit பக்கம் தேட சென்றார்கள்.
போட்ட திட்டம் அனைத்தும் ஃப்ளாப் ஆனதில் உள்ளுக்குள் கவலை ஏற்பட்டது திவ்யாவுக்கு. எப்படியாவது அவனுடன் தனியாக ஒரு நாள் இருக்க வேண்டும். அவனது குழந்தையை வயிற்றில் சுமந்து விட்டால் திவ்யா நினைத்த காரியம் அனைத்தும் நிறைவேறும் அதனால் ஒவ்வொரு மாதமும் சரியாக திவ்யாவுக்கு ஓவலேசன் டைமில் கன்வியை வைத்து சாக்கு போக்கு சொல்லி அவனை அழைப்பாள் திவ்யா.
தன் மகளை ஆசை தீர கொஞ்சி விட்டு ராணா கிளம்பி விட்டான். அவன் வெளியே வரவும் காவியா தன் அக்கா திவ்யாவை பார்க்க உள்ளே செல்லவும் சரியாக இருக்க “ஹாய் மாமா” என அழைத்தாள் காவியா. அவன் ஒரே ஒரு பார்வையை மட்டும் பார்த்து விட்டு சிட்டாக பறந்து விட்டான். எப்பொழுதும் இது தான் நடக்கும் யாரிடமும் பேச மாட்டான். கன்வி மட்டுமே அதற்கு விதி விலக்கு.
அவன் சென்றதும் முகம் மாறிய காவியா வேகமாக “அக்கா அக்கா” என மூச்சு வாங்கிக் கொண்டே வந்தாள். “சித்தி!” என கன்வி அழைக்க, “இந்தா டா தங்க பட்டு” என அவளிடம் போனையும் சாக்லட்டையும் கொடுத்து ஒரு வேலைக்காரனை காவலுக்கு போட்டு விட்டு அக்காள் தங்கை இருவரும் அறைக்குள் சென்றார்கள்.
“அக்கா! தியா”.. என காவியா சொல்ல..
“என்ன காவியா?” என கேட்டாள் அவள். இதோ இங்கே பாரு என வியர்க்க விறுவிறுக்க நியூஸ் பேப்பரை நீட்டினாள். அதை வாங்கி பார்த்த திவ்யா கோபத்துடன் “கண்டு புடிச்சிட்டாளா? ?” ராணாவை என வன்மத்துடன் கேட்டாள்.
“இல்ல கா! வாய்ப்பே இல்ல. அந்த எடிட்டர் வினோத் தான் நம்ம ஆளு அவன் கிட்ட கேதர் பண்ணது வரைக்கும் அவள் பெங்களூர் மாற்றுதல் வாங்கிட்டு போறான்னு சொன்னான் அந்த ஆளு.”
திவ்யா அங்கும் இங்கும் நடந்த படி இல்ல “இது சரி வராது. எனக்கு எதோ நடக்க போற மாதிரி தோணுது.”
“அக்கா நீ எதுக்கு கவலை படுற? அது தான் கன்வி இருக்காளே அப்புறம் என்ன?” என காவியா தன் அக்காவின் தோல் மேல் கைகளை வைத்தாள். .
“இல்ல காவியா அவளை விட்டு வைக்க கூடாது. சரி இல்ல. அவளை பெங்களூர்ல முடிச்சு கட்டிடனும்.” என ஆவேசத்துடன் கூறினாள் திவ்யா.
“அக்கா அது” அவள் என காவியா தயங்க... “அப்போ உனக்கு அக்கா முக்கியம் இல்லையா?” காவியா என கேட்டாள் திவ்யா.
“அதுக்கில்லை” என தங்கை தயங்கி கொண்டே “அவளால் தான் உனக்கு கன்வி கிடைச்சிருக்கா!”
அவள் என்னோட பொண்ணு டி. இதுக்கும் மேலே நேரத்தை கடத்த கூடாது. கார்கோடனை களத்தில் இறங்க சொல்லு என கன்வியை பார்க்க சென்றாள். .
இங்கே ராணாவிடம் இருந்து தப்பித்து மீண்டும்
அவனிடமே வந்து மாட்டிக் கொண்டாள் மிருதியா.
வருவான் அசுரன்.