Pradhanya

Active member
Staff member
Joined
Oct 6, 2024
Messages
122
மலரின் கைகள் இரண்டும் அவனது ஒரு கையில் சிறை பட்டிருக்க, முரண்டு பிடித்துக் கொண்டிருந்தவள் மெல்ல மெல்ல அடங்கினாள். முத்தத்தில்...

ரம்யமான இரவு நிலவு இப்பொழுது தகிக்க தொடங்கியது மாறனின் முத்தத்தில்.. கைகள் இரண்டும் விடுவிக்க பட்டது. இப்பொழுது வெற்றியின் கைகள் இரண்டும் அவளின் கன்னத்தை பிடித்திருந்தது. முத்த சத்தமா இல்லை சப்பு கொட்டும் சத்தமா? அந்த அளவுக்கு மலரின் உதட்டில் இருக்கும் மெல்லிய தோள்கள் உரிந்து கொண்டு வந்தது. உரிஞ்சுதல் அவ்வளவு வேகமாக இருந்தது.

இத்தனை வேகத்தை மலர்விழி அவனிடம் எதிர்பார்க்க வில்லை. அவள் மூச்சு விட சிரமப்பட மெதுவாக விலகியவன் அவளின் முகத்தை பார்த்தான். மூச்சு வாங்கும் சத்தம் அதிகமாக கேட்க நெஞ்சு கூடு ஏறி இறங்க, வெற்றியின் கைகள் அவளின் வெற்றிடையில் படர்ந்து கொண்டிருந்தது. ஹா!. ஹக்! என அவள் அவனது கைகளை பிடித்தாள்.

மலரே விடு டி! இனி தடுக்குற வேலையே இல்ல உனக்கு.. என கூறியவன் அவளின் இடையை அவன் புறம் இழுத்து கீழ் உதட்டை கடித்து இழுத்தான். கீழ ஆதும் ( போதும்) என மேல் உதட்டை பயன் படுத்தி அவள் பேச...

புரியல என கூறியவன் பச்சக் பச்சக் என முத்தங்களை வழங்கி கொண்டிருந்தான் இடை விடாமல்.. அவனது கைகள் இப்பொழுது எல்லை மீறி கொண்டிருந்தது.

மாமா பசிக்குது போலாம் என மலர் ஒரு வழியாக சொல்லி முடிக்க, வெற்றி யின் முகம் அவளின் கழுத்து குழியில் முத்தமிட்டது மாராப்பை விலக்கி..

மாமாஆ! அடி வாங்க போறீங்க! நம்ம மாடியில் இருக்கோம். நான் இங்க உங்க பக்கத்தில் தானே இருக்கேன். எங்கே போயிட போறேன். என அவள் நகர... அவளை வளைத்து பிடித்து தோல் மேல் போட்டு கொண்டவன். பின் பக்கம் தடவிக் கொண்டே கீழே தூக்கி கொண்டு வந்தான் பூ குவியலை...

மலர்விழி கூச்சத்தில் "மா... மாமா! நீங்க ரொம்ப ரொம்ப ஓவரா போறீங்க! இப்ப இறக்கி விடல நான் ஹாஸ்டல் போயிடுவேன்"என நெளிந்தாள்.

காலையில் விடுறேன் டி! முடிஞ்சா எழுந்து போயேன் டி! உன்னால முடியுமா பார்க்கிறேன் என வேகமாக அவளை தூக்கி கொண்டு மெதுவாக வீட்டுக்குள் வந்தவன் நேராக அவளை கிச்சன் அழைத்து சென்றான்.

"என்ன பண்றீங்க?"

சாப்பிட போறோம்! என்றவன் மெதுவாக சத்தமில்லாமல் உணவு பாத்திரத்தை திறந்து நேர்த்தியாக உணவை தட்டில் போட்டு அவளிடம் நீட்டினான்.

இருங்க கை கழுவிட்டு வரேன். என அவள் நகர... கழுவி முடித்ததும் அலேக்காக சமையல் தின்டில் தூக்கி அமர வைத்தான் வெற்றி.

அவள் சத்தம் வராமல் இருக்க வாயை பொத்தி கொண்டாள். இன்னிக்கு ஒரு மார்க்கமாக சுற்றி கொண்டிருக்கிறான். எப்போ எது செய்வான்னு தெரியலையே! இப்படி எதுவும் செய்யும் போது அவளை அறியாமல் கத்தி விட்டால் என்ன செய்வது என தான் இந்த ஷட் அப்..

என்ன டி பண்ற? என அவள் புறம் தட்டை நீட்டினான்.

அதை நீங்க தான் சொல்லணும்? வெற்றியா இது? அதிர்ச்சி மேலே அதிர்ச்சியா இருக்கே! டிசிப்லின் எல்லாம் எங்கே போச்சு! என ஹஸ்கி வாய்சில் கேட்டாள்.

முதல்ல நீ ஊட்டி விடு பசிக்குது என வெற்றி கேட்க.. அச்சோ இதோ வரேன் என ஊட்ட ஆரம்பித்தாள். ஒரு வாய் அவனுக்கு இன்னொரு வாய் அவளுக்கு என மாற்றி மாற்றி ஊட்டினாள். அது வரை வெற்றியின் கைகள் சும்மா இருந்தால் தான் ஆச்சரியம். மலரின் நெற்றியை தடவியது, கூந்தல் கற்றையை காதுக்கு ஒதுக்குவது. இடையை தடவுவது. என அனைத்தையும் செய்தான்.

ஹ ஹவுச் மாமா கம்முன்னு இருக்க மாட்டீங்களா? அய்யோ என மலர் மெதுவாக கூற, சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்தான் வெற்றி. இப்பொழுது அவனது பற்களும் நாவும் அந்த வேலையை எடுத்துக் கொண்டது. அய்யோ என்னோட விரல் என நெளிந்தாள்.

அவளின் 5 விரலையும் லாவகமாக பிடித்து ஒவ்வொரு விரலாக சப்பு கொட்டி ரசித்து சப்பி கொண்டான். குழந்தை சாக்லெட்டை சாப்பிடுவது போல.. மலர் விழிக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது.

அருகில் உள்ள கெட்டிலில் இருந்து தண்ணீரை ஊற்றி ஒரே மூச்சில் குடித்தவன். அவளின் முன் பக்கத்தில் சிதறிய உணவு பருக்கையை விரல் கொண்டு எடுத்தவன் வாயில் போட்டு கொண்டு சாப்பிட்டு சீர்க்கிரம் வா! நான் காத்திருக்கேன் மீண்டும் தண்ணீரை குடித்துக் கொண்டு சென்று விட்டான்.

சரியாக அவன் அறைக்கு செல்லவும், பல்லவி கிச்சன் பக்கம் வரவும் கொஞ்சம் தான் மிஸ்ஸிங் இல்லையென்றால் திருட்டு பூனை மொத்தமாக மாட்டி இருக்கும். என்ன மா! என உள்ளே வந்தவர் மலர் திண்டின் மேல் அமர்ந்திருப்பதை பார்த்து என்னாச்சு மா! டைனிங் டேபிள்ல உட்கார்ந்து சாப்பிடலாம்ல்ல!

அது வந்து அது அத்தை என அவள் தயங்கிய படி இறங்கினாள்.

வெற்றி வேற சாப்பிடல என வருத்தம் ஒரு பக்கம் அதிகமானது அவருக்கு.

அவர்கள் இருவரும் சேர்ந்து சாப்பிட்டதை மலர் சொல்ல வில்லை. வெட்கமாக இருந்தது. பல்லவி மலரிடம் கண்ணு பாலாவது கொடு பசி தாங்க மாட்டான் என்றார்.

ஹாங் என்.. என்னத்தை சொல்றீங்க? என மலர் திருதிருவென முளித்தாள்.

இதோ மா! காபி மேக்கர்ல காய்ச்சி வச்சிருக்கேன். இரு நீ சாப்பிடு நான் ஊத்தி கொடுக்கிறேன் என பழக்க தோஷத்தில் ஜாதிக்காய் கலந்த ஏலக்காய் பாதாம் பிஸ்தா என அந்த பொடியை போட்டு கொஞ்சம் சர்க்கரை கலந்து நீட்டினார்.

அத்தை ஒரு நிமிசம் என கையை களுவிக் கொண்டு அவள் திரும்ப, தண்ணி குடி மா பொறுமையா! இதை அவனை குடிக்க வச்சிடு! என அவர் நீட்ட வாங்கி கொண்டாள் மலர்விழி.

பல்லவி தண்ணீரை ஊற்றி கொண்டு அந்த பவுடர் டப்பாவை மேலே எடுத்து வைத்தவர். என் மகன் எந்த சூழ்நிலையில் இருக்கான்? நானும் பழக்க தோஷத்தில் இதை போட்டு கொடுத்துட்டேன். எல்லாம் கடைசியாக என் வயித்தில் வந்து பிறந்த அந்த நாயை சொல்லணும். அவங்களோட வாழ்க்கை எப்போ தான் ஆரம்பிக்க போகுதோ என புலம்பி கொண்டே சென்றார். பாவம் அவருக்கு தெரியாதே இன்றே ஆரம்பமாக போகிறது.

உள்ளுக்குள் புது பெண்ணுக்கு உண்டான தயக்கம் ஒரு பக்கம் கொட்டி கிடந்தது. அவன் கரையே இல்லாக் காட்டாறு என மேலே கொடுத்த முத்ததிலேயே கண்டு கொண்டாள். மெதுவாக அறைக்கு வந்தவள் மெல்ல கதவை திறந்தாள் மலர்விழி.

கைகளில் பால் டம்ளரை பார்த்ததும், வெற்றியின் கண்கள் அப்படியே மலரை தழுவியது. ம்ம் என்ன இது? படத்தில் வர மாதிரி!! அத்... அத்தை கொடுத்தாங்க. உங்களுக்கு பசிக்குமாம்! என நீட்டினாள்.

அப்படியா அது தான் விருந்து என் கண்ணு முன்னாடி நிக்கிதே! என்றவன் அவளின் கைகளில் இருக்கும் பாலை வாங்கி உனக்கு?;

வேணாம்! என தலையை ஆட்டினாள்.

ஒரே மூச்சில் குடித்தான். மலர்விழி அவனை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தாள். விருந்து என்ற வார்த்தை அவளுக்கு உள்ளுக்குள் பிரளயத்தையே ஏற்படுத்தியது.

எட்சில் கூட்டி விழுங்கியவள். அவனை பார்க்க.. வெற்றி உதட்டை துடைத்துக் கொண்டு எழுந்தான்.

எங்கே போறீங்க டம்ளர் கழுவவா? கொடுங்க நானே போய்... என அவள் சொல்ல வர.. சமையலறை பக்கம் செல்லாமல் பாத்ரூம் பக்கம் சென்றான்.

மலர் எதுவும் பேசாமல் நின்றாள்.

வெற்றி கதவு பக்கம் செல்ல, எங்கே போறீங்க? பால் டைஜஸ்ட் ஆக மாடிக்கு போறீங்களா?

வெற்றி அவளின் அருகில் நெருங்கியவன். அதுக்கு தான் நீ இருக்கியே என்றான்.

ஹான்! என மலர் பார்க்க, இதுக்கும் மேலே தாங்காது டி! என்றவன். எதுக்கு நின்னுட்டு இருக்க? என கைகளை இழுத்து அவன் மடியில் அமர வைத்துக் கொண்டான். ஒரு சில நொடிகள் தான்.

மலரே!

ம்ம்..

எனக்கு பொறுமையா ஆரம்பிக்க முடியல டி! ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு! என வேக மூச்சுடன் கூறினான் வெற்றி. அவனது முகத்தில் தவிப்பு நன்றாகவே தெரிந்தது.

மலர் வெட்கத்தை தாண்டி அவனை பார்த்தவள். ம்ம் என தலை சாய்த்தாள். ஒரு நிமிடம் பொறுமையாக பார்த்தவன். அவனது பொறுமை காற்றில் பறக்க அவளின் உதட்டில் முத்தமிட ஆரம்பித்தான்.

இந்த புடவையில் நீ ரொம்ப அழகா இருக்க தெரியுமா? ஆனால் என அடுத்த நொடி சர சரவென உருவி போட்டான். வெட்கம் இன்னொரு பக்கம் மலரை ஆட்டுவித்து கொண்டிருந்தது.

என்ன டி எனக்கு முத்தம்?

மாமா பிளீஸ் சையா இருக்கு! என முகத்தை திருப்பினாள். முத்தம் ஆழ்ந்து சென்றது, அப்படியே அவளின் முன் இரண்டு மொத்தமாக அவன் வசம்...

மாமாஆ! என அவள் உதட்டை கடித்து கொண்டு கத்தினாள் மோகமாக..

மமம்...

புதுசா பிடிக்கிற போல நடந்துக்கிறீங்க? மெதுவா மாமா! என அவள் கைகளை X குறியீடு போட்டு மறைக்க போராட!

வெற்றி வாய் விட்டு சிரித்தவன். நீ ஏன் புதுசா காட்டுற மாதிரி மறைக்கிற? மொத்தமும் எனக்கு!! .. ம்... வேணும்.. என ருசிக்க ஆரம்பித்தான் அங்கங்கள் இரண்டையும். மித மிஞ்சிய மோகத்தில் திணறடித்தான்.

மெல்ல மெல்ல இல்லாமல் அவசரமாக இல்லாமல் ஆவேசமாக இறங்கினான் அடுத்த கட்டத்துக்கு அவளின் உதடுகள் விட்டால் போதுமென இருந்தது. இரத்த கசிவு உதட்டில் என்றால் மற்ற இடத்தில் பல் தடம். உடலெங்கும் வெற்றியின் முத்தங்கள் கூடவே செல்ல கடிகள்.

வறண்ட பாலைவனத்தில் தண்ணீருடன் இருக்கும் கிணற்றை கண்டு பிடித்து விட்டான் வெற்றி.

மலர் என அவளின் மோக மலைகளை முட்டினான். அடுத்த கட்டம் ஆவேசமாக இருக்க, மலர்! என ஒரு முறை அழைத்தான்.. மாமாஆ! என கிரங்கிய குரலில் மயங்கி போய் அழைத்தவள். தொடர்ந்து அழைத்தாள் மயக்கமும் கிறக்கமும் சேர்ந்து கொள்ள... கைகளில் கண்ணாடி வளையல் குலுங்கி உடையும் நேரம்.. அவளின் கன்னி கண்ணாடி உடையும் நேரம் மாறனின் பிரம்மச்சரியம் மகரிடம் மகரந்தம் சேர்த்தது. தாம்பத்தியத்தில்...

மலர் கஷ்ட படுத்துறேனா டிஇஇ! சொல்லு என அவளின் நெஞ்சில் முட்டினான்.

ம்ம்... ஹிம் என கண் சொக்க கடை இ
தழை கடித்துக் கொண்டாள் மலர்.. .

வெற்றி மாறன் மலரின் மஞ்சத்தில்..

இளமாறன்...?

வருவான்.
 

Author: Pradhanya
Article Title: அத்தியாயம்-23
Source URL: Pradhanya kuzhali novels-https://pradhanyakuzhalinovels.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
Top