இளமாறன் நின்று கொண்டிருக்க அவனை நோக்கி வந்தார் வனஜா. வாங்க மா! என புன்னகையுடன் அழைத்தான். வனஜாவை இளமாறன் மலரை நிச்சயம் செய்யும் போது பார்த்தது. அதனால் அவனுக்கு பெரிதாக வனஜாவின் குணம் தெரியாது.
ஸ்ருதி இது வனஜா! இவங்க மலர்விழியின் அத்தை என அறிமுகம் செய்தான் இளமாறன்.
வணக்கம் என மரியாதை நிமித்தமாக கூறினாள் ஸ்ருதி.
உங்க ஜோடி பொருத்தம் பார்க்க என் ரெண்டு கண்ணு போதாது. அவ்ளோ அழகா இருக்கு. கடவுள் முடிச்சு அப்படி தான் இருக்கும் என கூறினார் வனஜா.
அதில் ஸ்ருதி திருப்தியுடன் பார்த்தவள். வாங்க ஆன்டி நீங்க போட்டோ எடுப்போம் என நிற்க வைத்துக் கொண்டாள். ஒரு கிளிக் முடித்ததும் வனஜா ஸ்ருதியின் பக்கம் திரும்பி.. "மசக்கையா இருக்கியா மா!"
"என்ன ஆண்டி!"
கர்ப்பமா இருக்கியா மா! என கேட்டார் வனஜா.
ஆமா ஆன்டி என ஸ்ருதி பூரிப்புடன் கூறினாள்.
அவளை நெட்டி முறித்தவர். ரொம்ப சந்தோசம் கண்ணு நல்லாருக்கனும் என வனஜா சொல்ல... தேங்க்ஸ் ஆன்டி என ஸ்ருதி கூறினாள்.
வனஜா அந்த இடத்தில் இருந்து இரண்டடிகள் எடுத்து வைத்தவர். திடீரென என்ன நினைத்தாரோ ஸ்ருதி என அழைத்தார்.
"சொல்லுங்க ஆண்டி!"
வனஜா ஒரு நொடி இளமாறனை பார்த்து விட்டு ஸ்ருதியின் அருகில் வந்தவர். "எதுக்கும் நீ கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இரு மா!"
என்ன ஆண்டி சொல்றீங்க? என ஸ்ருதி இளமாறனை பார்த்துக் கொண்டே "உன் புருஷனை பத்திரமா பார்த்துக்கோ!" என்றார் வனஜா.
என்னாச்சு ஆண்டி ஏன் அப்படி சொல்றீங்க? என ஸ்ருதி கேட்க... உன் கிட்ட சொல்றதுக்கு என்ன மா! இளமாறனுக்கும் மலர்விழிக்கும் நிச்சயம் ஆனது. அதை விட்டிடலாம் பழசு ஆனால் இப்போ அந்த மலர் உன்னோட புருசனுக்கு அண்ணன் பொண்டாட்டியா வந்துட்டா! என்ன தான் அண்ணியா இருந்தாலும் ரெண்டு பேரும் பார்த்துக்கும் போது நிச்ச்யத்துக்கு முன்னாடி இருக்க நினைப்பு வந்திட்டா என்ன பண்றது. என்றார் சூட்சமமாக...
ஸ்ருதி தீவிரமாக யோசிக்க, வனஜா உள்ளுக்குள் சிரித்த படி, நான் இளமாறன் மேலே தப்பு சொல்ல மாட்டேன் மா! நீயே தங்க சிலை மாதிரி பக்கத்தில் இருக்கும் போது அவனுக்கு அந்த சிறுக்கி மேலே பார்வை போகாது. ஆனால் பாரு உன்னோட மச்சாண்டார்..
வாட்?
அது தான் மா அந்த வெற்றி! உன் புருஷனோட அண்ணன். அவனுக்கு என் பையன விட வயசு கூட இந்த மலருக்கு வெறும் 26 தான் ஆகுது. நான் சொல்றது புரியுதா! நீ இளமாறன விட அந்த மலரு மேலே ஒரு கண்ணை வச்சுக்க.. உன்னை என்னோட பொண்ணா நினைச்சு சொல்றேன் என கூறி விட்டு நாசுக்காக நகர்ந்தார் வனஜா.
அவ்வளவு தான் ஸ்ருதி இப்பொழுது வல்லவன் பட கீதா ஆகி விட்டாள். எண்ணங்கள் தறி கெட்டு ஓட தொடங்கியது. அவளின் மொத்த கவனமும் மலரின் மீது சென்றது.
இளமாறன் புன்னகையுடன் விருந்தாளிகளை வரவேற்று அவர்களுடன் பேசி போட்டோ எடுத்துக் கொண்டிருந்தான். ஸ்ருதி வண்மத்துடன் பார்த்தாள். மலரின் உடையில் இருந்து அவளின் பார்வை எங்கு செல்கிறது? என்ன செய்கிறாள் என அனைத்தும் உறுத்தியது.
வெற்றியின் இராணுவ நண்பர்கள் கூட அங்கு வந்திருந்தார்கள். அவர்களிடம் வெற்றி பேசி கொண்டிருந்தவன் தன் மனையாளியின் பக்கம் திரும்பினான்.
என்னாச்சு? என பார்வை அவளை வருட... ரெஸ்ட் ரூம் போகனும் என விரல்களில் காட்டினாள்.
சரி என அருகில் வந்தான் வெற்றி.
நீங்க பாருங்க? நான் போயிட்டு வரேன் என மலர் முன்னால் செல்ல.. அரக்க பறக்க அறைக்கு செல்ல வேண்டும் பொற்கொடியை அழைக்க வந்தார்.
இந்தா மலரு எங்கே போற மா! சாப்பிடுற நேரம் வந்திடுச்சு.
அது வந்து அத்தை பாத் ரூம் போலாம்னு என கூறினாள்.
அப்படியா சரி என்றவர். அப்போ போரதும் போற நேராக நாங்க தங்கி இருந்த ரூமுக்கு போயிட்டு அங்கே என்னோட பேக்கில் ரெண்டு செட்டு மோதிரம் இருக்கு அதை மட்டும் எடுத்திட்டு வந்து கொடு மா! இப்போ பொண்ணுக்கு கல்யாணத்துக்கு மோதிரம் போடணும். அதை முடிச்சிட்டு சாப்பிடறது தான். அப்புறம் நீங்க வீட்டுக்கு கிளம்புங்க என்றார்.
சரி அத்தை என நேராக மலர் பல்லவி தங்கி இருந்த அறைக்கு சென்றாள். உள்ளே சென்றதும் ரெஸ்ட் ரூம் சென்று விட்டு வெளியே வந்தாள். தலை சுற்றுவது போல இருந்தது. எல்லாம் வெற்றியின் வேலை. அவளை படுத்தி எடுக்கிறான் படுக்கையில்.. அது போதாது என இப்பொழுது சோபா, டீப்பாய், அலமாரி என எல்லா இடங்களிலும் அவனது அதீத சேட்டையை ஆரம்பித்து விட்டான்.
அங்கிருக்கும் பை அனைத்தையும் தேடினாள். அவளுக்கு கிடைக்க வில்லை. உடனே பல்லவிக்கு போன் செய்தாள்.
ஹலோ அத்தை எங்கே இருக்கு? என மலர் கேட்க... பெரிய பேக்கு உள்ளே பச்சை புடவைக்கு அடியில் வச்சிருக்கேன் பாரு மலர் என பல்லவி கூறினார். மலர் அதை தேடி கொண்டிருந்தாள்.
அந்த நேரம் பார்த்து இளமாறன் தனது நண்பர்களுக்கு ரூம் புக் செய்த அறையை காட்ட வந்திருந்தான். இன்று இரவு பேட்சுலர் ட்ரிங்க்ஸ் பார்ட்டி நடக்க இருக்கிறது. அவர்களுக்கு அறையை காட்டி விட்டு திரும்ப, எதிர் அறையில் மலர் இருப்பது தெரியவும் இது தான் சரியான சந்தர்ப்பம் என உள்ளே நுழைந்தான் இளமாறன்.
மலர் என அழைக்க..
நீங்க இங்கே என்ன பண்றீங்க? என வெடுக்கென பார்த்தாள்.
உங்க கிட்ட தனியா பேசணும். அது தான் வீட்ல ஸ்ருதி இருப்பா! அதான் இங்கே என மலரிடம் பேச ஆரம்பித்தான்.
(அரை மணி நேரம் கழித்து)
ஸ்ருதி எரிமலை போல தகித்து கொண்டு நின்றாள் மேடையில்.
வனஜா ஸ்ருதியின் அருகில் வந்து அவளின் கையை பிடித்த படி நீ செஞ்ச உதவிய நான் என்னைக்குமே மறக்க மாட்டேன் மா நான் சொன்னது நினைப்பு இருக்கட்டும் என வெற்றி களிப்புடன் சென்றார்.
மலர் விழி மோதிரங்கள் இரண்டையும் எடுத்து வந்து பல்லவியிடம் கொடுத்தார்.
முக்கிய உறவுகளை அழைத்து அவர்களின் முன் இளமாறன் சந்தோசத்துடன் ஸ்ருதியின் விரலில் மோதிரம் போட்டு விட்டான். ஸ்ருதி வேக மூச்சுடன் இளமாறன் விரலில் மோதிரம் போட்டாள்.
அனைவரும் ஆட்டம் பாட்டம் என கொண்டாட்டத்துடன் இருந்தார்கள். வெற்றியின் அருகில் வந்த மலர், மாமா வீட்டுக்கு போலாமா தலை வலிக்குது.
ம்ம் போலாம்! உனக்கு என்னாச்சு ஒரு மாதிரி இருக்க?
இல்ல மாமா எனக்கு ரொம்ப சோர்வா இருக்கு. என கூறினாள் மலர்.
அப்டியா அப்போ சரி வா போலாம் எனக்கும் இங்கே இருந்து கிளம்பனும் என வெற்றி மற்றும் மலர் இருவரும் கிளம்பினார்கள்.
பல்லவி கொஞ்சம் ஸ்ருதியை கண்ணும் கருத்துமாக பார்க்க ஆரம்பித்தார். என்ன தான் காதல் திருமணம் செய்தாலும் தங்கள் வீட்டு வாரிசை சுமந்து கொண்டிருக்கிறாள் என கரிசனம் ஒட்டி கொண்டது.
வெற்றி மலரிடம் சாரி டி! உன்னை ரொம்ப கஷ்டப் படுத்திட்டேன் டி! என புலம்பி கொண்டே சென்றான்.
இல்ல மாமா அடி வாங்க போறீங்க! என அவள் அவன் மேல் சாய்ந்து கொண்டாள்.
இனி பக்கத்தில் வர மாட்டேன் டி! என வெற்றி சொல்ல.. நான் வருவேன் என் மாமா பக்கத்தில் என வெற்றியின் மேல் தூங்கி வழிந்தாள்.
வீட்டுக்கு அழைத்து சென்றவன். அவளுக்கு உணவை கொண்டு வர அதற்குள் உறங்கி இருந்தாள் மலரானவள்.
இளமாறன் தன் மனைவியின் பக்கம் திரும்பி அவளை கட்டிக் கொண்டான்.
ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கிற மாதிரி இருக்கு? என்ன விசயம்?
எல்லாமே சரி ஆகிடுச்சு ஸ்ருதி. இன்னிக்கு நான் ஹேப்பி! நம்ம பாப்பா என வயிற்றில் கை வைத்தான்.
அப்படியா?
ஒரு 10.30 மணி இருக்கும் இளமாறன் எழுந்தான். ஸ்ருதி யின் அருகில் வந்து ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாம் வெயிட்டிங் பேபி நான் போயிட்டு வரட்டுமா!
ஸ்ருதி அவனை கோபத்துடன் பார்க்க.. பிளீஸ் பேபி பிளீஸ் பிளீஸ் என கெஞ்சுவது போல கேட்டான்.
ம்ம் என அவள் திரும்பி கொள்ள.. இளமாறன் அவளின் அருகில் நெருங்கி உதட்டில் பச்சக் என முத்தமிட்டவன் தன் நண்பர்களுக்கு போன் செய்து கொண்டே வெளியே ஓடினான்.
உதட்டை துடைத்த படி ஸ்ருதியின் கண்களில் கோபத்தில் நீர் கொர்த்தது. அச்சோ! என மலர் குரல் கேட்க.. வேகமாக எழுந்து வெளியே வந்தாள் ஸ்ருதி.
சாரி சாரி மலர் என இளமாறன் சொல்லி கொண்டிருக்க.. பரவாயில்லை நீங்க பார்த்து போங்க என கூறி விட்டு லைட்டை போட்டாள்.
இன்னும் நீங்க சாப்புடலயா? என கேட்க...
அது வீட்டுக்கு வந்துட்டோம் என சொல்லிய படி கிச்சன் பக்கம் சென்றாள்.
என்ன சத்தம் என வெற்றியின் குரல் கேட்க... இளமாறன் மலரிடம் அண்ணனுக்கு தெரிய வேணாம் பிளீஸ் என கெஞ்சினான்.
ம்ம் என மலர் சொல்ல..
தேங்க்ஸ் என ஓடி விட்டான்.
ஸ்ருதி பற்களை கடித்த படி காத்திருந்தாள். உள்ளுக்குள் நெருப்பு கனன்று கொண்டிருந்தது. நேரம் வரட்டும் டி உன்னை என்ன செய்கிறேன் பார் என உள்ளம் எரிந்து கொண்டிருந்தது.
அந்த வாரத்தின் இறுதியில் மோகன் விடுதலை ஆகி நேராக வெற்றியை பார்க்க சென்றான்.
அடித்து என்ன நடக்கும்?
பார்ப்போம்
வருவான்.
ஸ்ருதி இது வனஜா! இவங்க மலர்விழியின் அத்தை என அறிமுகம் செய்தான் இளமாறன்.
வணக்கம் என மரியாதை நிமித்தமாக கூறினாள் ஸ்ருதி.
உங்க ஜோடி பொருத்தம் பார்க்க என் ரெண்டு கண்ணு போதாது. அவ்ளோ அழகா இருக்கு. கடவுள் முடிச்சு அப்படி தான் இருக்கும் என கூறினார் வனஜா.
அதில் ஸ்ருதி திருப்தியுடன் பார்த்தவள். வாங்க ஆன்டி நீங்க போட்டோ எடுப்போம் என நிற்க வைத்துக் கொண்டாள். ஒரு கிளிக் முடித்ததும் வனஜா ஸ்ருதியின் பக்கம் திரும்பி.. "மசக்கையா இருக்கியா மா!"
"என்ன ஆண்டி!"
கர்ப்பமா இருக்கியா மா! என கேட்டார் வனஜா.
ஆமா ஆன்டி என ஸ்ருதி பூரிப்புடன் கூறினாள்.
அவளை நெட்டி முறித்தவர். ரொம்ப சந்தோசம் கண்ணு நல்லாருக்கனும் என வனஜா சொல்ல... தேங்க்ஸ் ஆன்டி என ஸ்ருதி கூறினாள்.
வனஜா அந்த இடத்தில் இருந்து இரண்டடிகள் எடுத்து வைத்தவர். திடீரென என்ன நினைத்தாரோ ஸ்ருதி என அழைத்தார்.
"சொல்லுங்க ஆண்டி!"
வனஜா ஒரு நொடி இளமாறனை பார்த்து விட்டு ஸ்ருதியின் அருகில் வந்தவர். "எதுக்கும் நீ கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இரு மா!"
என்ன ஆண்டி சொல்றீங்க? என ஸ்ருதி இளமாறனை பார்த்துக் கொண்டே "உன் புருஷனை பத்திரமா பார்த்துக்கோ!" என்றார் வனஜா.
என்னாச்சு ஆண்டி ஏன் அப்படி சொல்றீங்க? என ஸ்ருதி கேட்க... உன் கிட்ட சொல்றதுக்கு என்ன மா! இளமாறனுக்கும் மலர்விழிக்கும் நிச்சயம் ஆனது. அதை விட்டிடலாம் பழசு ஆனால் இப்போ அந்த மலர் உன்னோட புருசனுக்கு அண்ணன் பொண்டாட்டியா வந்துட்டா! என்ன தான் அண்ணியா இருந்தாலும் ரெண்டு பேரும் பார்த்துக்கும் போது நிச்ச்யத்துக்கு முன்னாடி இருக்க நினைப்பு வந்திட்டா என்ன பண்றது. என்றார் சூட்சமமாக...
ஸ்ருதி தீவிரமாக யோசிக்க, வனஜா உள்ளுக்குள் சிரித்த படி, நான் இளமாறன் மேலே தப்பு சொல்ல மாட்டேன் மா! நீயே தங்க சிலை மாதிரி பக்கத்தில் இருக்கும் போது அவனுக்கு அந்த சிறுக்கி மேலே பார்வை போகாது. ஆனால் பாரு உன்னோட மச்சாண்டார்..
வாட்?
அது தான் மா அந்த வெற்றி! உன் புருஷனோட அண்ணன். அவனுக்கு என் பையன விட வயசு கூட இந்த மலருக்கு வெறும் 26 தான் ஆகுது. நான் சொல்றது புரியுதா! நீ இளமாறன விட அந்த மலரு மேலே ஒரு கண்ணை வச்சுக்க.. உன்னை என்னோட பொண்ணா நினைச்சு சொல்றேன் என கூறி விட்டு நாசுக்காக நகர்ந்தார் வனஜா.
அவ்வளவு தான் ஸ்ருதி இப்பொழுது வல்லவன் பட கீதா ஆகி விட்டாள். எண்ணங்கள் தறி கெட்டு ஓட தொடங்கியது. அவளின் மொத்த கவனமும் மலரின் மீது சென்றது.
இளமாறன் புன்னகையுடன் விருந்தாளிகளை வரவேற்று அவர்களுடன் பேசி போட்டோ எடுத்துக் கொண்டிருந்தான். ஸ்ருதி வண்மத்துடன் பார்த்தாள். மலரின் உடையில் இருந்து அவளின் பார்வை எங்கு செல்கிறது? என்ன செய்கிறாள் என அனைத்தும் உறுத்தியது.
வெற்றியின் இராணுவ நண்பர்கள் கூட அங்கு வந்திருந்தார்கள். அவர்களிடம் வெற்றி பேசி கொண்டிருந்தவன் தன் மனையாளியின் பக்கம் திரும்பினான்.
என்னாச்சு? என பார்வை அவளை வருட... ரெஸ்ட் ரூம் போகனும் என விரல்களில் காட்டினாள்.
சரி என அருகில் வந்தான் வெற்றி.
நீங்க பாருங்க? நான் போயிட்டு வரேன் என மலர் முன்னால் செல்ல.. அரக்க பறக்க அறைக்கு செல்ல வேண்டும் பொற்கொடியை அழைக்க வந்தார்.
இந்தா மலரு எங்கே போற மா! சாப்பிடுற நேரம் வந்திடுச்சு.
அது வந்து அத்தை பாத் ரூம் போலாம்னு என கூறினாள்.
அப்படியா சரி என்றவர். அப்போ போரதும் போற நேராக நாங்க தங்கி இருந்த ரூமுக்கு போயிட்டு அங்கே என்னோட பேக்கில் ரெண்டு செட்டு மோதிரம் இருக்கு அதை மட்டும் எடுத்திட்டு வந்து கொடு மா! இப்போ பொண்ணுக்கு கல்யாணத்துக்கு மோதிரம் போடணும். அதை முடிச்சிட்டு சாப்பிடறது தான். அப்புறம் நீங்க வீட்டுக்கு கிளம்புங்க என்றார்.
சரி அத்தை என நேராக மலர் பல்லவி தங்கி இருந்த அறைக்கு சென்றாள். உள்ளே சென்றதும் ரெஸ்ட் ரூம் சென்று விட்டு வெளியே வந்தாள். தலை சுற்றுவது போல இருந்தது. எல்லாம் வெற்றியின் வேலை. அவளை படுத்தி எடுக்கிறான் படுக்கையில்.. அது போதாது என இப்பொழுது சோபா, டீப்பாய், அலமாரி என எல்லா இடங்களிலும் அவனது அதீத சேட்டையை ஆரம்பித்து விட்டான்.
அங்கிருக்கும் பை அனைத்தையும் தேடினாள். அவளுக்கு கிடைக்க வில்லை. உடனே பல்லவிக்கு போன் செய்தாள்.
ஹலோ அத்தை எங்கே இருக்கு? என மலர் கேட்க... பெரிய பேக்கு உள்ளே பச்சை புடவைக்கு அடியில் வச்சிருக்கேன் பாரு மலர் என பல்லவி கூறினார். மலர் அதை தேடி கொண்டிருந்தாள்.
அந்த நேரம் பார்த்து இளமாறன் தனது நண்பர்களுக்கு ரூம் புக் செய்த அறையை காட்ட வந்திருந்தான். இன்று இரவு பேட்சுலர் ட்ரிங்க்ஸ் பார்ட்டி நடக்க இருக்கிறது. அவர்களுக்கு அறையை காட்டி விட்டு திரும்ப, எதிர் அறையில் மலர் இருப்பது தெரியவும் இது தான் சரியான சந்தர்ப்பம் என உள்ளே நுழைந்தான் இளமாறன்.
மலர் என அழைக்க..
நீங்க இங்கே என்ன பண்றீங்க? என வெடுக்கென பார்த்தாள்.
உங்க கிட்ட தனியா பேசணும். அது தான் வீட்ல ஸ்ருதி இருப்பா! அதான் இங்கே என மலரிடம் பேச ஆரம்பித்தான்.
(அரை மணி நேரம் கழித்து)
ஸ்ருதி எரிமலை போல தகித்து கொண்டு நின்றாள் மேடையில்.
வனஜா ஸ்ருதியின் அருகில் வந்து அவளின் கையை பிடித்த படி நீ செஞ்ச உதவிய நான் என்னைக்குமே மறக்க மாட்டேன் மா நான் சொன்னது நினைப்பு இருக்கட்டும் என வெற்றி களிப்புடன் சென்றார்.
மலர் விழி மோதிரங்கள் இரண்டையும் எடுத்து வந்து பல்லவியிடம் கொடுத்தார்.
முக்கிய உறவுகளை அழைத்து அவர்களின் முன் இளமாறன் சந்தோசத்துடன் ஸ்ருதியின் விரலில் மோதிரம் போட்டு விட்டான். ஸ்ருதி வேக மூச்சுடன் இளமாறன் விரலில் மோதிரம் போட்டாள்.
அனைவரும் ஆட்டம் பாட்டம் என கொண்டாட்டத்துடன் இருந்தார்கள். வெற்றியின் அருகில் வந்த மலர், மாமா வீட்டுக்கு போலாமா தலை வலிக்குது.
ம்ம் போலாம்! உனக்கு என்னாச்சு ஒரு மாதிரி இருக்க?
இல்ல மாமா எனக்கு ரொம்ப சோர்வா இருக்கு. என கூறினாள் மலர்.
அப்டியா அப்போ சரி வா போலாம் எனக்கும் இங்கே இருந்து கிளம்பனும் என வெற்றி மற்றும் மலர் இருவரும் கிளம்பினார்கள்.
பல்லவி கொஞ்சம் ஸ்ருதியை கண்ணும் கருத்துமாக பார்க்க ஆரம்பித்தார். என்ன தான் காதல் திருமணம் செய்தாலும் தங்கள் வீட்டு வாரிசை சுமந்து கொண்டிருக்கிறாள் என கரிசனம் ஒட்டி கொண்டது.
வெற்றி மலரிடம் சாரி டி! உன்னை ரொம்ப கஷ்டப் படுத்திட்டேன் டி! என புலம்பி கொண்டே சென்றான்.
இல்ல மாமா அடி வாங்க போறீங்க! என அவள் அவன் மேல் சாய்ந்து கொண்டாள்.
இனி பக்கத்தில் வர மாட்டேன் டி! என வெற்றி சொல்ல.. நான் வருவேன் என் மாமா பக்கத்தில் என வெற்றியின் மேல் தூங்கி வழிந்தாள்.
வீட்டுக்கு அழைத்து சென்றவன். அவளுக்கு உணவை கொண்டு வர அதற்குள் உறங்கி இருந்தாள் மலரானவள்.
இளமாறன் தன் மனைவியின் பக்கம் திரும்பி அவளை கட்டிக் கொண்டான்.
ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கிற மாதிரி இருக்கு? என்ன விசயம்?
எல்லாமே சரி ஆகிடுச்சு ஸ்ருதி. இன்னிக்கு நான் ஹேப்பி! நம்ம பாப்பா என வயிற்றில் கை வைத்தான்.
அப்படியா?
ஒரு 10.30 மணி இருக்கும் இளமாறன் எழுந்தான். ஸ்ருதி யின் அருகில் வந்து ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாம் வெயிட்டிங் பேபி நான் போயிட்டு வரட்டுமா!
ஸ்ருதி அவனை கோபத்துடன் பார்க்க.. பிளீஸ் பேபி பிளீஸ் பிளீஸ் என கெஞ்சுவது போல கேட்டான்.
ம்ம் என அவள் திரும்பி கொள்ள.. இளமாறன் அவளின் அருகில் நெருங்கி உதட்டில் பச்சக் என முத்தமிட்டவன் தன் நண்பர்களுக்கு போன் செய்து கொண்டே வெளியே ஓடினான்.
உதட்டை துடைத்த படி ஸ்ருதியின் கண்களில் கோபத்தில் நீர் கொர்த்தது. அச்சோ! என மலர் குரல் கேட்க.. வேகமாக எழுந்து வெளியே வந்தாள் ஸ்ருதி.
சாரி சாரி மலர் என இளமாறன் சொல்லி கொண்டிருக்க.. பரவாயில்லை நீங்க பார்த்து போங்க என கூறி விட்டு லைட்டை போட்டாள்.
இன்னும் நீங்க சாப்புடலயா? என கேட்க...
அது வீட்டுக்கு வந்துட்டோம் என சொல்லிய படி கிச்சன் பக்கம் சென்றாள்.
என்ன சத்தம் என வெற்றியின் குரல் கேட்க... இளமாறன் மலரிடம் அண்ணனுக்கு தெரிய வேணாம் பிளீஸ் என கெஞ்சினான்.
ம்ம் என மலர் சொல்ல..
தேங்க்ஸ் என ஓடி விட்டான்.
ஸ்ருதி பற்களை கடித்த படி காத்திருந்தாள். உள்ளுக்குள் நெருப்பு கனன்று கொண்டிருந்தது. நேரம் வரட்டும் டி உன்னை என்ன செய்கிறேன் பார் என உள்ளம் எரிந்து கொண்டிருந்தது.
அந்த வாரத்தின் இறுதியில் மோகன் விடுதலை ஆகி நேராக வெற்றியை பார்க்க சென்றான்.
அடித்து என்ன நடக்கும்?
பார்ப்போம்
வருவான்.
Author: Pradhanya
Article Title: அத்தியாயம்-30
Source URL: Pradhanya kuzhali novels-https://pradhanyakuzhalinovels.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
Article Title: அத்தியாயம்-30
Source URL: Pradhanya kuzhali novels-https://pradhanyakuzhalinovels.com
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.