Pradhanya

Active member
Staff member
Joined
Oct 6, 2024
Messages
120
உனக்கு உங்க வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போகணுமா? சொல்லு நான்.... எனக்கு பிரச்னை இல்ல என மோஹித் அவளை பார்த்தான்.

"அப்படியா? சரி கொண்டு போய் விடுங்க" என அருவி கூறினாள்.

ஒரு சில நிமிடம் அமைதி நீடித்தது. "ச... சரி எப்போ போகனும் சொல்லு! உன்னை கொண்டு போய் விடுறேன்." என வேறெங்கோ பார்த்துக் கொண்டே கூறினான்.

நாளைக்கு உங்களுக்கு ஒகே வா? என அருவி பார்க்க, ம்ம் என அவனது போனை நோண்டிய படி கட்டிலில் படுத்தவன். அவளுக்கு முதுகு காட்டினான். சிறிது நேரம் கழித்து அதுக்கும் முன்னாடி ஒரு டாக்டர் செக் அப் பண்ணிட்டு போ! அம்மா சொன்னாங்க என்றான் மோஹித்.

அவள் எதுவும் பேசாமல் இருக்க, அருவி என அழைத்தான். அவள் அங்கு இல்லை. படுக்கையை ஓங்கி குத்தினான். என்னை விட்டு போறதுக்கு எவ்ளோ ஆர்வம்? இவளோட மனசுல நான் இன்னும் வரலையா? என கோபம் தலைக்கு ஏறியது.

அருவி சிரித்துக் கொண்டே கீழே வந்தாள். ஊருக்கு கூட்டி செல்கிறேன் என கஷ்ட பட்டு தட்டு தடுமாறி அவன் கூறியது. அவனது முகத்தில் இருந்த ஏக்கம், கோபம் என அனைத்தும் பார்க்க பார்க்க இன்னும் சீண்ட வேண்டும் என தோன்றியது. அப்போ என்னை கொண்டு போய் விட்டுடுவாரா? என நினைத்தாள். அது மட்டுமா? மோஹித் நைட் ஷூட் வேலை செய்வதே அவன் அருகாமை இல்லாமல் இந்து ஒரு வாரத்தில் தவித்து கொண்டிருக்கிறாள். அப்படி இருக்கும்போது அருவி எப்படி விட்டு செல்வாள்? இப்படியே சுற்ற விடுவோம் என சமையலறை வந்தாள்.

"என்ன டி மா! அப்படி என்ன சிரிப்பு? அந்த விசயத்தை எனக்கு சொன்னா நானும் சிரிப்பேன்" என சுதா சொல்லிக்கொண்டே பார்த்தார்.

"மா! ஒன்னும் இல்ல"

"ஹான் நம்பிட்டேன்! உன்னை ஒரு இன்ச் கூட என் பையன் பிரிய மாட்டிக்கிறான். ஊருக்கு அனுப்பி வை டான்னு சொன்னேன்."

"அப்போ நீங்க தான் அதுக்கு காரணமா?"

"என்ன டி சொல்ற? உன் கிட்ட அதை பத்தி பேசினானா? என் பையன் முகமே சின்னதா போச்சு! நீ அவனை விட்டு ஊருக்கு போக வேணாம். அப்புறம் எங்களை போட்டு படுத்தி எடுத்திடுவான்" என்றார் சுதா.

"அப்போ போவேன் அம்மா" என அருவி வம்புக்கு இழுக்கும் பொருட்டு கூற, வாய் டி! எல்லாம் உன் புருஷனை போல என பேசிக் கொண்டே வேலையில் கவனம் செலுத்தினார்கள். இரவு சாப்பிடும் நேரம் வந்தது.

மோஹித் முகத்தில் கொஞ்சம் கூட சிரிப்பு இல்லை. சுதா அருவியிடம் வர வெள்ளி கிழமை வரலட்சுமி பூஜை இருக்கு அது முடிஞ்சதும் ஊருக்கு கூட்டிட்டு போடா! என கூற, அவளுக்கு உடனே போகனும் நான் நாளைக்கு கொண்டு போய் விடுவேன் என உணவில் கவனம் செலுத்தி கொண்டே கூறினான்.

லோகேஷ், ரோகன், ராமச்சந்திரன் என அனைவரும் மோஹித்தை வினோதமாக பார்த்தார்கள். இல்ல மா நான் பூஜை முடிஞ்சே போறேன் எனக்கு no issue என சொல்லிக் கொண்டே மோஹித் தட்டுக்கு இன்னொரு அப்பம் வைத்தாள். வேணாம் என மோஹித் நகர, வச்சாச்சு பின்னிஷ் பண்ணுங்க என அதிகாரமாக கூறினாள் அருவி.

அனைவர் பார்வையும் மோஹித் மீது இருக்க, ரோகன் என் முகத்துல என்ன இருக்கு? உன் பிளேட்டை பார்த்து சாப்பிடு என அவனை மிரட்டிய படி சாப்பிட்டான்.

உங்களுக்கு எல்லாம் நான் தான் ஊருகாயா? இருங்க டா நான் ஃபாரின்ல இருந்து வரும்போது கல்யாணம் பண்ணிட்டு வரேன். எல்லார் முன்னாடியும் நீ ரொமான்ஸ் பன்றல்ல நானும் என்னோட கேர்ள் ஃப்ரெண்ட் கூட சாரி என்னோட லவ்வபில் மனைவி கூட இறங்கி இதே போல இங்கே உட்கார்ந்து உங்க முன்னாடி நான் யாருன்னு காட்டுறேன் டா என சொல்லிக் கொண்டான் ரோஹன்.

இங்கே தீட்சி ஒரு சப்போர்ட்டிங் ரோல் கேரக்டருக்கு ஆடிசன் வந்திருந்தாள். அவள் நினைத்ததை போல அவ்வளவு எளிதாக இல்லை. சிபாரிசு இருக்கா என்று தான் கேட்கிறார்கள். நடிப்பு வேணாம் குமாரு என நினைத்த படி அடுத்த கட்ட வேலைக்கு புறப்பட்டாள்.

மேடம் நான் வந்துக்கிட்டே இருக்கேன் என போன் பேசிய படியே தீட்சி போனை பையில் போட்ட படி நடந்தாள். சாலை வளையும் இடத்தில் அந்த சிவப்பு நிற கார் ஒரு சில நிமிடங்கள் நின்றது. அடுத்த நொடி தீட்சி அங்கு இல்லை காரில் இருந்தாள். ஹே யார்ரா நீ? என கத்தியவள். அவனது கழுத்தை பிடிக்க போக, நான் தான் டி! என கண்ணை சிமட்டிய படி காரை ஓட்டினான் கரண்.

அவனை மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்க கோபத்தில் பார்த்தவள். ஒழுங்கா இறக்கி விட்டுடுங்க மரியாதை கெட்டுடும் என கத்தினாள். கத்து டி!! என கூலாக வண்டியை விட்டான். தீட்சி கோபமாக அவனை முறைப்பதை தவிர வேறு எதுவும் செய்ய முடிய வில்லை. கரண் அவளின் கன்னத்தை தடவி கொண்டே சாலையில் கவனம் செலுத்தினான்.

அவள் அப்படியே பசை போல கார் கதவில் ஒட்டிக் கொண்டாள். ஓ அப்படி ஒட்டிக்கிட்டா உன்னை தொட முடியாதுன்னு நினைச்சியா! ஸ்பாட்டுக்கு போயிட்டு உன்னை பார்த்துக்கிறேன் டி! என நினைத்தவன் கார் ஓட்டுவதில் கவனம் செலுத்தினான். ஷூட்டிங் ஸ்பாட் வந்து விட்டது. காரை ஓரமாக நிறுத்தினான்.

தீட்சி கார் கதவை திறக்க முயற்சி செய்ய, லாக் பேபி மா! என்றவன். கைகளை கட்டிக் கொண்டு அவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தான் கரண்.

ஒழுங்கா விடுங்க! அப்புறம் நான் என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது. என அவள் கத்த, நான் என்ன பண்ணுவேன்னு உனக்கு தெரியுமா? என கரண் மெதுவாக அவள் அருகில் நெருங்கினான். தீட்சி ஒரு கொலு பொம்மை போல இருந்தாள். கரண் கைகளை சூடு பறக்க தேய்த்தபடி இப்போ காட்டுறேன் நான் யாருன்னு? என அருகில் நெருங்கினான்.

வேணாம் நீங்க தேவையில்லாத வேலை பண்றீங்க! ஒழுங்கா லாக் ரிலீஸ் பண்ணுங்க நான் போகனும். போலாம் போலாம் என அவளின் கழுத்தை பிடித்து அருகில் இழுத்து கொண்டான். தொண்டை வறண்டு போனது தீட்சிக்கு இவனால் தான் இவன் அன்று கொடுத்த முத்தத்தில் பித்தாகி சுற்றி கொண்டிருந்தவள். அதில் இருந்து மீண்டு வரவே நாட்கள் எடுத்தது. இப்பொழுது மறுபடியும் ஆரம்பித்து விட்டான்.

கரண் அவளின் மென் உதட்டை உரசி கொண்டே கவ்வி பிடிக்க உள்ளுக்குள் மின்சாரம் பரவியது. இந்த முத்தம் அவளை மொத்தமாக பலவீனப்படுத்த கூடியது. இதயம் வேகமாக துடித்தது. பிளீஸ் லீவ் மி.. என்னை விடுங்க.. என அவளும் எவ்வளவோ போராடினாள் முடிய வில்லை. அவன் விடவே இல்லை. கழுத்தில் முத்தமிட்டு கொண்டே பேசினான் மெதுவாக நைட் தூக்கமே வரல டி! என் கூட வந்திடுறயா? உன்னை ரொம்ப தேடுது மனசு. என மெதுவாக கூறியவன். தீட்சி என்னை சோதிக்கிற தெரியுமா? எப்போவும் உன்னோட நினைப்பு தான். இந்த குட்டி கண்ணு, குட்டி மூக்கு, எடுப்பான உதடு, உன்னோட சின்ன பேச்சு நான் விழுந்துட்டேன் டி.... To be Frank என்னோட மனசுல இருக்க எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டேன் சீக்கிரம் ஓகே சொல்ற வழிய பாரு இந்த குட்டி மூக்கை தூரத்தில் இருந்து எவ்ளோ நாள் பார்க்க முடியும். பக்கத்தில் வேணும் என்றவன் அவளை வளைத்து ஆவேசமாக முத்தமிட்டான். ஒரு சில நொடியில் அவளும் அவனுடன் இசைந்து கொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.

கரண் குதுகளித்து கொண்டே "தீட்சி!! தீட்சி!! ஐ நோ பேபி! லவ் யூ டி! சில்க் த்ரட்டு" என கொஞ்சினான். அவள் மீண்டும் முத்தமிட்ட படி அவனது சட்டை பட்டனை பிடித்தவள். என்னாலயும் இதுக்கு மேலே வெயிட் பண்ண முடியாது. என அவனது முகத்தை பார்த்தாள். கரண் சிரித்த படி பேச வர அவனது உதட்டில் முத்தமிட்டவள். பீச் ஹவுஸ் உங்களுக்கு சொந்தமா இருக்கு தானே!

எதுக்கு அதை பத்தி கேட்கிற? என விரல்களை பிடித்து முத்தமிட்டான். இல்ல அங்கே போய் மொத்த ஆசையையும் தீர்த்துக்க தான்.. ஒன் நைட் முழுக்க உங்க பக்கத்தில் இருக்கேன். உங்க படுக்கையில், மொத்தமா என்னை அனுபவிச்சுட்டு விட்டுடுங்க. தினமும் தூங்க முடியலன்னு சொன்னீங்கல்ல என தீட்சி கூற..

கரண் இதயம் படபடக்க கண்கள் சிவக்க நெற்றியை பிடித்தான். உள்ளுக்குள் எரிமலை வெடிக்க தயாராக இருந்தது. எப்போ போலாம் ? இப்போ கூட எனக்கு ஓகே தான் என தீட்சி சொல்லி முடிக்க வில்லை... டோர் லாக் ரிலீஸ் செய்தவன். இவ்வளவு சீப்பா என்னை நினைச்சிட்டல்ல இனி நான் உன்னை தேடி வந்தால் செருப்பை கழட்டி அடி டி! ஐ ஹேட் யூ! ப்ளடி சீட்டர்... என கத்தினான்.

தீட்சி எதுவும் சொல்லாமல் காரிலிருந்து இறங்கி சென்று விட்டாள். அவள் சென்றதும் அவன் கண்களில் நீர் கோர்த்துக் கொண்டது. இப்படி பேசுவாள் என ஒருகாலும் அவன் நினைத்ததில்லை. மனதை கூறு போட்டு சென்று விட்டாள்.

******

டாடி என சிரித்துக் கொண்டே வந்தாள் அமலா. என்ன செல்லம் என ஜனார்த்தனன் கேட்க, நீங்க இங்கே உங்களோட வேலைய செய்யுங்க. அங்கே லோகேஷ் வீட்ல வெள்ளி கிழமை வரலட்சுமி பூஜை இருக்கு நான் அங்கே லாவண்யா வை வர சொல்லிருக்கேன். கொஞ்சம் கொம்பு சீவி விட்டால் போதும் அவள் அத்தனையும் பண்ணிடுவா! அன்னிக்கே நம்ம அரங்கேற்றத்தை வச்சுக்கலாம் என்றாள்.

"சூப்பர் மா!" என ஜனார்த்தனன் ஒரு பக்கம் திட்டம் தீட்டினார் ரங்கனை வைத்து.


சுதா மற்றும் ராமச்சந்திரன் இருவரும் வரலட்சுமி பூஜை அன்று அருவிக்கு தங்கத்தில் தாலி கொடி மோஹித்தின் கைகளால் போட சொல்லலாம் என திட்டம் தீட்டி இருந்தார்கள். அதன் பொருட்டு தாலி கொடி ஆர்டர் கொடுக்க கடைக்கு சென்றிருந்தார்கள்..

இங்கே வேலை செய்து கொண்டிருந்த அருவி தடுமாற்றத்துடன் மயங்கி விழ அவளை ஹாஸ்பிடல் தூக்கி சென்றான் ரோஹன்.

வருவாள்
 
Top