உமையாள் தன் கனவை நினைத்து லயத்து இருக்க.. அந்த நேரம் தான் காலிங் பெல் ஓயாமல் அடித்து கொண்டிருக்க.. கண்களில் வழிந்த நீரை துடைத்து கொண்டே வந்து கதவை திறந்தாள்.
அங்கே சிவா சுதியுடன் நின்று கொண்டிருக்க.. அதை கவனிக்காத உமையாள் அவனை உள்ளே வர வழி விட்டு வாங்க! நீங்க கேட்ட எல்லாமே சமைச்சு போட்டுட்டேன். என கூறினாள்.
சிவா நேராக தள்ளாடி கொண்டே அவனுடைய படுக்கை அறைக்கு சென்றான். உமையாள் அனைத்தையும் எடுத்து டைனிங் டேபிளில் அடுக்கி விட்டு கைகளை துடைத்து கொண்டே முகத்தை துடைக்க..
ஹே இங்கே வாடி! என கர்ஜிக்கும் குரல் கேட்டது.
என்னங்க? சாப்பாடு ரெடி! நீங்க சொன்ன படி செஞ்சிட்டென்! என சிவா இருக்கும் அறைக்கு வந்தாள். தள்ளாட்டத்துடன் ஒரு பார்வையை அவள் மேல் பதித்தான்.
உமையாள் மீண்டும் உணவை பற்றி பேச வர.. எதுக்கு டி என்னை கல்யாணம் பண்ண? அக்காவை கல்யாணம் பண்ண வந்த இடத்தில தங்கச்சிய மயக்கி கட்டி கிட்டான் அப்டின்னு ஒரு பேரை எனக்கு எதுக்கு வாங்கி கொடுத்த? உங்க அண்ணனை காப்பாத்தினதுக்கு, உன் குடும்பத்தை பைனான்ஸ்காரன் கிட்ட இருந்து காப்பாத்தினதுக்கு எனக்கு இதுவும் வேணும் இன்னுமும் வேணும்! என அவனுடைய மனதில் இருக்கும் அனைத்து பாரத்தையும் கொட்டி கொண்டிருந்தான். சிவா.
உமையாள் என்ன சொல்வாள்? தனக்கும் இந்த கல்யாணத்தில் துளி கூட விருப்பம் இல்லையே! மனதை ஏற்கனவே ஒருவனுக்கு கொடுத்து விட்டு வெறும் ஜடமாக தானே சிவாவின் தாலியை சுமந்து கொண்டிருக்கிறாள். வேலை நிமித்தமாக சென்ற அபினந்தனுக்கு என்ன பதில் சொல்வது என இதயத்தை யாரோ வாள் கொண்டு அறுப்பது போல இருந்தது.
உமையாள் அசையாமல் நின்று கொண்டிருக்க வியர்த்து வடிந்த அவளின் வதனம் மீது சிவாவின் பார்வை படர்ந்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளின் மேல் பார்வை ஊறிட தள்ளாடி கொண்டே எழுந்து நின்றான். அவள் வெடுக்கென அவனை பார்க்க.. ஒரே பிடியில் படுக்கைக்கு கொண்டு வந்தான். சிவாவின் மொத்த எடையையும் அவளின் மேல் போட கண்களில் வழிந்தோடும் நீருடன் என்ன பண்றீங்க? என்னை விடுங்க! என அழுது கொண்டே அவள் திமிர...
சிவா அவளின் மாராப்பை உருவி கீழே போட்டான். மிஸ்டர் சிவா! பிளீஸ் லீவ் மி! நான் இதுக்கு தயாரா இல்ல! என அவள் அவனை விலக்கும் பொருட்டு என்ன என்னவோ செய்து பார்த்தாள். அவன் காதில் விழுவான் இல்லை!
உமையாள் அழுது கொண்டே அவனிடம் போராட.. அழுத்தமான வார்த்தைகளுடன் அவள் காதில் வார்த்தைகள் வந்து சேர்ந்தது. நீ தான் என்னை லவ் பண்ணியே! அதான் என் பாணியில் லவ் மேகிங் பண்ணிட்டு இருக்கேன். உன்னை இனி அணு அணுவாக லவ் மேக் பண்ண போறேன்! என சொல்லி கொண்டே அவளின் செவ்வதரத்தை கொய்து கொண்டான். போதையில் என்ன செய்கிறோம் என அவனுக்கு தெரிய வில்லை. ஆனால் அவளிடம் தான் அத்து மீறி கொண்டிருக்கிறோம்! என நன்றாகவே தெரிந்தது.
அந்த இரண்டு உதடுகள் துடித்து கொண்டிருந்தது. சிவா வன்மையுடன் மென்று தின்ன.. இப்பொழுது தான் அந்த மது வாசம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தெரிந்தது. அவளுக்கு குமட்டி கொண்டு வருவது போல இருக்க.. ஹே என்ன டி! என கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பல் தடம் கொண்டு மொத்த தேகத்தையும் முத்திரை பதித்தான்.
இருவரின் மொத்த உடையும் அறையில் சிதறி கிடக்க.. நந்து! நான் செத்து போயிட்டேன்! நான் உனக்கு தகுதி இல்லாதவள் ஆகிட்டேன் டா! என இதயத்துக்குள் புழுங்கி அழுதவள் விட்டில் புழு போல சிவாவின் தொடுதலில் துடித்தாள். வாழை குருத்து கால்களுக்கு இடையில் தன்னுடைய ஆண்மையை நிலை நாட்டினான்.
உமையாள் பேசா மடந்தையாக அவனுடன் ஒன்ற முடியாமல் தகித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவனுடைய ஒவ்வொரு தொடுதலும் உடலில் கன்னி சிவந்து கிடக்க உயிர் மட்டுமே மிஞ்சியது அவளிடம்! அந்த மனது நந்தனுடன் சேர்ந்து மாய்த்து கொண்டது. அப்படியே தூக்கம் அவளை ஆட்கொள்ள ஒரு சில நொடிகளில் உறங்கி போனாள்.
ஹே பசிக்குது எழுந்து வாடி! என அவளை உழுக்கினான்.
கண்களை திறக்க முடியாமல் கஷ்ட பட்டு முழித்தாள். சிவா எதிரில் அவளின் கண்ணை பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவனுடைய பார்வை அவளின் கண்ணில் மட்டுமே இருக்க.. உமையாள் கொஞ்சம் குனிந்து தன்னை பார்த்தாள்.
சிவா அருவருப்பாக முகத்தை வைத்து கொண்டு வேறு புறம் பார்வையை திருப்பி கொண்டான்.
அவள் கண்களில் நீர் கொட்டியது. உனக்கு அஞ்சு நிமிசம் டைம்! சீக்கிரம் வந்து சேருற என சொல்லி கொண்டே சென்றான். ஒரு பெரு மூச்சை விட்டு வேகமாக தலைக்கு குளித்து வெளியே வந்தாள் உமையாள்.
சிவா அவனுடைய போனை நோண்டி கொண்டிருக்க.. உமையாள் உணவை சூடு செய்து அனைத்தையும் போட்டு கொண்டு வந்து மீண்டும் மேஜையில் அடுக்கினாள்.
வாங்க! என மெல்லிய வார்த்தையில் அழைக்க..
வந்து சேர்ந்தான்.கோபகார கார்வண்ணன் கருப்பு பேரழகன். கையை உதறி விட்டு கொண்டே உணவை எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான்.
சிவா ஒரு வாய் வைத்ததும் அப்படியே எதிரில் நின்று கொண்டிருப்பவளின் மேல் பார்வை சென்றது.
அங்கே சிவா சுதியுடன் நின்று கொண்டிருக்க.. அதை கவனிக்காத உமையாள் அவனை உள்ளே வர வழி விட்டு வாங்க! நீங்க கேட்ட எல்லாமே சமைச்சு போட்டுட்டேன். என கூறினாள்.
சிவா நேராக தள்ளாடி கொண்டே அவனுடைய படுக்கை அறைக்கு சென்றான். உமையாள் அனைத்தையும் எடுத்து டைனிங் டேபிளில் அடுக்கி விட்டு கைகளை துடைத்து கொண்டே முகத்தை துடைக்க..
ஹே இங்கே வாடி! என கர்ஜிக்கும் குரல் கேட்டது.
என்னங்க? சாப்பாடு ரெடி! நீங்க சொன்ன படி செஞ்சிட்டென்! என சிவா இருக்கும் அறைக்கு வந்தாள். தள்ளாட்டத்துடன் ஒரு பார்வையை அவள் மேல் பதித்தான்.
உமையாள் மீண்டும் உணவை பற்றி பேச வர.. எதுக்கு டி என்னை கல்யாணம் பண்ண? அக்காவை கல்யாணம் பண்ண வந்த இடத்தில தங்கச்சிய மயக்கி கட்டி கிட்டான் அப்டின்னு ஒரு பேரை எனக்கு எதுக்கு வாங்கி கொடுத்த? உங்க அண்ணனை காப்பாத்தினதுக்கு, உன் குடும்பத்தை பைனான்ஸ்காரன் கிட்ட இருந்து காப்பாத்தினதுக்கு எனக்கு இதுவும் வேணும் இன்னுமும் வேணும்! என அவனுடைய மனதில் இருக்கும் அனைத்து பாரத்தையும் கொட்டி கொண்டிருந்தான். சிவா.
உமையாள் என்ன சொல்வாள்? தனக்கும் இந்த கல்யாணத்தில் துளி கூட விருப்பம் இல்லையே! மனதை ஏற்கனவே ஒருவனுக்கு கொடுத்து விட்டு வெறும் ஜடமாக தானே சிவாவின் தாலியை சுமந்து கொண்டிருக்கிறாள். வேலை நிமித்தமாக சென்ற அபினந்தனுக்கு என்ன பதில் சொல்வது என இதயத்தை யாரோ வாள் கொண்டு அறுப்பது போல இருந்தது.
உமையாள் அசையாமல் நின்று கொண்டிருக்க வியர்த்து வடிந்த அவளின் வதனம் மீது சிவாவின் பார்வை படர்ந்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளின் மேல் பார்வை ஊறிட தள்ளாடி கொண்டே எழுந்து நின்றான். அவள் வெடுக்கென அவனை பார்க்க.. ஒரே பிடியில் படுக்கைக்கு கொண்டு வந்தான். சிவாவின் மொத்த எடையையும் அவளின் மேல் போட கண்களில் வழிந்தோடும் நீருடன் என்ன பண்றீங்க? என்னை விடுங்க! என அழுது கொண்டே அவள் திமிர...
சிவா அவளின் மாராப்பை உருவி கீழே போட்டான். மிஸ்டர் சிவா! பிளீஸ் லீவ் மி! நான் இதுக்கு தயாரா இல்ல! என அவள் அவனை விலக்கும் பொருட்டு என்ன என்னவோ செய்து பார்த்தாள். அவன் காதில் விழுவான் இல்லை!
உமையாள் அழுது கொண்டே அவனிடம் போராட.. அழுத்தமான வார்த்தைகளுடன் அவள் காதில் வார்த்தைகள் வந்து சேர்ந்தது. நீ தான் என்னை லவ் பண்ணியே! அதான் என் பாணியில் லவ் மேகிங் பண்ணிட்டு இருக்கேன். உன்னை இனி அணு அணுவாக லவ் மேக் பண்ண போறேன்! என சொல்லி கொண்டே அவளின் செவ்வதரத்தை கொய்து கொண்டான். போதையில் என்ன செய்கிறோம் என அவனுக்கு தெரிய வில்லை. ஆனால் அவளிடம் தான் அத்து மீறி கொண்டிருக்கிறோம்! என நன்றாகவே தெரிந்தது.
அந்த இரண்டு உதடுகள் துடித்து கொண்டிருந்தது. சிவா வன்மையுடன் மென்று தின்ன.. இப்பொழுது தான் அந்த மது வாசம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தெரிந்தது. அவளுக்கு குமட்டி கொண்டு வருவது போல இருக்க.. ஹே என்ன டி! என கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பல் தடம் கொண்டு மொத்த தேகத்தையும் முத்திரை பதித்தான்.
இருவரின் மொத்த உடையும் அறையில் சிதறி கிடக்க.. நந்து! நான் செத்து போயிட்டேன்! நான் உனக்கு தகுதி இல்லாதவள் ஆகிட்டேன் டா! என இதயத்துக்குள் புழுங்கி அழுதவள் விட்டில் புழு போல சிவாவின் தொடுதலில் துடித்தாள். வாழை குருத்து கால்களுக்கு இடையில் தன்னுடைய ஆண்மையை நிலை நாட்டினான்.
உமையாள் பேசா மடந்தையாக அவனுடன் ஒன்ற முடியாமல் தகித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவனுடைய ஒவ்வொரு தொடுதலும் உடலில் கன்னி சிவந்து கிடக்க உயிர் மட்டுமே மிஞ்சியது அவளிடம்! அந்த மனது நந்தனுடன் சேர்ந்து மாய்த்து கொண்டது. அப்படியே தூக்கம் அவளை ஆட்கொள்ள ஒரு சில நொடிகளில் உறங்கி போனாள்.
ஹே பசிக்குது எழுந்து வாடி! என அவளை உழுக்கினான்.
கண்களை திறக்க முடியாமல் கஷ்ட பட்டு முழித்தாள். சிவா எதிரில் அவளின் கண்ணை பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவனுடைய பார்வை அவளின் கண்ணில் மட்டுமே இருக்க.. உமையாள் கொஞ்சம் குனிந்து தன்னை பார்த்தாள்.
சிவா அருவருப்பாக முகத்தை வைத்து கொண்டு வேறு புறம் பார்வையை திருப்பி கொண்டான்.
அவள் கண்களில் நீர் கொட்டியது. உனக்கு அஞ்சு நிமிசம் டைம்! சீக்கிரம் வந்து சேருற என சொல்லி கொண்டே சென்றான். ஒரு பெரு மூச்சை விட்டு வேகமாக தலைக்கு குளித்து வெளியே வந்தாள் உமையாள்.
சிவா அவனுடைய போனை நோண்டி கொண்டிருக்க.. உமையாள் உணவை சூடு செய்து அனைத்தையும் போட்டு கொண்டு வந்து மீண்டும் மேஜையில் அடுக்கினாள்.
வாங்க! என மெல்லிய வார்த்தையில் அழைக்க..
வந்து சேர்ந்தான்.கோபகார கார்வண்ணன் கருப்பு பேரழகன். கையை உதறி விட்டு கொண்டே உணவை எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான்.
சிவா ஒரு வாய் வைத்ததும் அப்படியே எதிரில் நின்று கொண்டிருப்பவளின் மேல் பார்வை சென்றது.