படம் பார்த்திட்டு இருக்கேன். நீங்க எதுக்கு என்னோட இடுப்புல கை வைக்கிறீக என சொன்னவளின் உதடுகளை கவ்வி கொண்டான் மோஹித்.
அவளின் முகத்தில் அப்பட்ட அதிர்ச்சி ஆனாலும் அவனது முத்தம் அவ்வளவு தீவிரமாக இருந்தது. ஒரு சில நொடியில் அவள் இருக்கை மாறி இருந்தாள். ஆம் அவள் மோஹித்தின் மடியில் இருந்தாள். அவன் தான் அவளை தூக்கினான். எப்பொழுது? எப்படி என ஆயிரம் கேள்விகள் இருக்கும். அது எனக்கும் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி வந்தாள்? விந்தை தான்.
முத்தம் எல்லை மீறி கொண்டிருந்தது. சாரி சாரி என ஒவ்வொரு முத்தத்துக்கும் இடைவெளியில் ஆயிரம் முறை கூறி இருப்பான். அருவியின் பாடு அதை விட திண்டாட்டம் ஆகி போனது. அவனது முத்தங்களும் தொடுதலும் பாம்பு கடிகளாகவும் இருந்தாலும் இவன் சீரும் பாம்பு தான் கோபத்தில் கொஞ்சலில் அவளை மொத்தமாக சுருட்டி கொள்கிறான். அவளுடன் பின்னி கொள்ள ஆசை தான் ஆனாலும் அவளின் விருப்ப படி பின்னி இளகி இன்பம் பெற வேண்டும் என்பது மோஹித்தின் ஆசை.
நெஞ்சு குழி, கண்ணம், கழுத்து, தோள்பட்டை, உதடு, கீழ் உதடு, மேல் உதடு, மூக்கின் நுனி, மூக்குதியின் மேல், வலது கண்ணம் இடது கண்ணம், கண்கள், பிறை நெற்றி என அனைத்து இடத்திலும் காதலுடனும் பாசத்துடனும் தழுவி முத்தமிட்டான்.
அப்படியே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உணர்வுகள் கரை புரண்டு ஓடியது. அவளின் வெண்மை நிற வெற்றிடையில் கைகளையும் நுழைத்து சுகந்தத்தை அனுபவித்தான். அவளோ அவனை அணைக்க வெட்கப்பட்டு தவித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இப்படியே இருவரும் ஒன்றாக லயத்து அடுத்த கட்டத்துக்கு செல்ல.. படம் முடிவு பெற்று விளக்குகள் ஒளிர்ந்தது. அருவி பட்டென முகம் சிவந்து சிலிர்த்து உடல்கள் எல்லாம் ஓத காத்தில் விரைக்க உடைகளை சரி செய்து கொண்டு எழுந்து நின்றாள். அவளின் மார்பு பந்தய குதிரையை விட வேகமாக செல்லும் போல அந்த அளவுக்கு இருந்தது.
மோஹித்தின் உணர்வுகளை பார்க்க வெட்கமாக இருந்தது அவளுக்கு. அவனோ எதையும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாமல் அவளை ஆட்கொள்ள முடியவில்லையே என குட்டி வருத்தம் தான் ஆனால் அதுவும் விருப்ப பட்டு இழக வேண்டும் என விட்டு விட்டான்.
இருவரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்கள். செல்லும் வழியில் மோஹித் அவளை பார்க்க அவளோ வெட்கம் கரை புரண்டு ஓட அவன் பக்கம் திரும்பவே இல்லை. அவனது மனதில் கொஞ்சம் ஓவரா போயிட்டோமோ! இருக்கும் இருக்கும் அது தான் முகத்தை இப்படி வச்சிருக்கா! இனி மேல் எல்லை கோட்டை வரையறுக்க வேணும் டா மோஹித் என மனம் சொல்லியது. அவளிடம் எனக்கு என்ன எல்லை? அவள் மொத்தமாக எனக்கு தான் என தோன்ற தலை கோதி கொண்டே எப்படியோ வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கார் நின்றதும் கீழே இறங்கியவள் அவனுக்கு காத்திருக்காமல் வேகமாக சென்று விட்டாள் அருவி. அறையின் வரை உணர்வுகளை அடக்கி வைத்திருக்க மாட்டான் அவளது கணவன். காற்றாட்டு வெள்ளம் போல பொங்கி வந்து அவளை மூழ்கடிப்பான். மோஹித்.
அறைக்கு வந்ததும் ஹே சாமி வா வா சாமி என முனுமுணுக்கும் சத்தம் கேட்டது. எங்கே டா சத்தம் மட்டும் வருது ஆளை காணோம்? என மோஹித் தேட.. அதே மூலையில் படுத்துக் கொண்டாள். கோபம் கொழுந்து விட்டு எரிந்தது. எதுவும் பேசாமல் உடையை மாற்றிக் கொண்டு வந்தான்.
அருவியின் உடலில் திடீரென சூடு பரவியது. அவள் வெடுக்கென திரும்ப பின்னால் மோஹித் அவளின் அருகில் படுத்திருந்தான். சாமி! நீங்க நீங்க! என திக்கினாள். ரொம்ப ஓவரா போயிட்டு இருக்க டி! இப்போ எதுக்கு பெரிய இவள் மாதிரி இங்கே வந்து படுத்த? திமிரா!
"இல்ல எப்பவும் என்னுடைய இடம் இங்கேயோ இருக்கட்டும்" என்று அருவி கூற... அவளது மனதில் இன்று நடந்த விஷயங்கள் ஆனித்தனமாக பதிந்து போனதாக தெரிந்து கொண்டான் மோஹித்.
'.......'
"அப்போ நீ மேலே வரமாட்ட!" மாட்டேன் என அவள் சொல்ல.. "சரி அப்ப நான் உன் கூட இங்கேயே படுத்துக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு அவள் மேல் கைகளை போட்டுக் கொண்டான்.
"எதுக்கு இப்படி பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?" என்று அருவி கூற.. "நான் ஏதோ கோபத்தில் பண்ணிட்டேன்! தப்பு என் பெயரில் தான்! இந்த அளவுக்கு உன்னோட சாமி இறங்கி வந்து இருக்கேன். நீ என் மேல கோச்சிட்டு இருந்தா என்ன அர்த்தம்? அதனால நீ மேல வர வரைக்கும், நான் உன் கூட தான் படுத்துக்குவேன். " என்று மோகித் விடாப்பிடியாக கூறினான்.
அருவி எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருக்க.. கீழே படுப்பது அவனுக்கு மிகவும் சிரமமாக இருந்தது. ஹப்பா என்று திரும்பி திரும்பி படுத்தான். "எப்படி கீழ படுக்கிற? உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி பண்ணுது" என்று அவன் மெதுவாக கூற.. வெடுக்கென எழுந்தாள் அருவி.
என்னாச்சு?
சரி வாங்க மேல படுத்துக்கலாம் என்று அவனிடம் கோபத்தை காட்டினாள்.
பாருடா கோவமா இருக்கும் டி! ஸ்டார்டிங்ல குஞ்சு பொரிச்ச கோழி மாதிரி என்னை பாத்தா பயந்து நடுங்குவ! இன்னிக்கி அதட்டி பேசுறியாடி? தைரியமா உனக்கு? என்று மோஹித் கேட்டான்.
இப்ப வரீங்களா? இல்லையா? என்று அருவி மீண்டும் கடுப்புடன் கேட்டாள்.
ம்ம் வரேன் என மேலே இருவரும் படுத்துக் கொண்டார்கள். அவள் போர்வை இல்லாமல் முதுகு காட்டி படுத்துக் கொள்ள.. அவளை பிடித்து அணைத்து போர்வையுடன் சுற்றி கொண்டான். அவளது பின் கழுத்தில் மோகித்தின் சூடான மூச்சு பரவியது.
என்ன பண்றீங்க என்றவள் நெளிந்தாள்.
உடனே இச் என முத்தமிட்டான்.
" க்கிம்" என சிணுங்கினாள்.
நான் முத்தம் கொடுக்க கூடாதா? புதுசா முத்தம் கொடுத்த மாதிரி பண்ற? மூச்சு தானே விட்டேன். மூச்சு விடாம போனா நான் செத்துருவேண்டி என்று மோஹித் விளையாட்டாக கூற... அந்த வார்த்தைகள் கேட்டதும் அடுத்த நொடி பயந்தவள். அவன் பக்கம் திரும்பி இப்படி பேசாதீங்க சாமி என்று எழுந்து அமர்ந்து அவளது தாலியை கண்களில் ஒற்றிக் கொண்டாள்.
அதை மட்டும் நல்லா கவனி! ஆனா புருஷனை கவனிச்சுடாத என்று கூறியவன். அவளை இழுத்து கட்டிக்கொண்டு உறங்கினான்.
அடுத்த நாள் காலையில் அவர்கள் எழ மிகவும் தாமதமானது. அருவி கூட அசந்து தூங்கினாள். காலையில் எழுந்த சுதாவிற்கு வினோதமாக இருந்தது. " என்னடா? எப்பவும் அஞ்சு மணிக்கு எல்லாம் எந்திரிச்சு சுட்டியா தெரிஞ்சுக்கிட்டு இருந்த பொண்ணு, இன்னிக்கு என்ன ஆச்சு? என்று படபடப்பாக இருந்தது. "ஒரு வேலை எதுக்கும் பாத்துட்டு வந்துடலாமா? காய்ச்சல் வந்துட்டா என்ன பண்றது? இந்த மோகித் பையன் வேற வீட்டுக்கு வந்தானா? இல்லையா? தெரியலையே? என்று நினைத்துக் கொண்டு சுதா அவர்களின் அறைக்கு விரைந்தார்.
கதவை தட்டவும் முதலில் கண் விழித்தது. அருவி தான். அம்மா என கண்களை தேய்த்துக் கொண்டே திறந்தாள். அது என சுதாவின் கண்கள் அவளின் முகத்தையும் தோற்றத்தையும் ஆராய்ந்தது. அருவியின் முகம் தூக்கமில்லாமல் கண்கள் சிவந்திருக்க, அவளின் கழுத்து எலும்பில் சிவந்த தடம் தெரிந்தது. உடனே அறையின் உள்ளே எட்டி பார்த்தார். மோஹித் படுக்கையில் உறங்கி கொண்டிருந்தான். அவனை பார்த்ததும் அருவியின் தோற்றமும் சேர்ந்து உள்ளுக்குள் சந்தோஷமாகி போனது அவருக்கு. இந்த முரட்டு பைய அடங்கி போக கூட ஆள் இருக்கே என உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டார்.
"சொல்லுங்க மா" என அவள் வெளியே வர.. இல்ல இல்ல அருவி நீ குளிச்சிட்டு வா! நான் உனக்கு மேலேயே டீயும் மோகிக்கு மின்ட் டி எடுத்திட்டு வரேன். என அவர் நகர.. அம்மா நானும் வரேன் என அவள் கீழே வர... சொல்றத கேளு அருவி நீ இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கூட தூங்கிட்டு வா! அப்புறம் கூட கீழே வா என்றவர் வேகமாக சென்று விட்டார்.
இங்கே ஹாரிகா உற்சாகமாக இருந்தாள். எப்படியும் சீக்கிரம் அந்த அருவி அவனது ஆக்ரோசமான தோற்றத்தில் சீக்கிரம் ஓடி விடுவாள். இன்று கூட ஓட வாய்ப்பு இருக்கிறது அதனால் பிரச்னை இல்ல. எப்படியும் இன்னும் ஒரு வாரத்தில் நாம் சீக்கிரம் அவன் அறையில் இருப்போம் என நினைத்தவள் அதே மன நிலையுடன் உணவு மேஜைக்கு வந்தாள்.
அருவி குளித்து முடித்து கீழே வந்தாள். ஹாரிகாவின் பார்வை மொத்தமாக இருக்க.. அருவியின் முகத்தை பார்த்ததும் தப்பு கணக்கு போட்டு விட்டாள் ஹாரி.
அடுத்த காட்சியில் மோஹித் அருவியை தூக்கி முத்தமிட்டு படுக்கையில் தள்ளினான்.
வருவாள்...
அவளின் முகத்தில் அப்பட்ட அதிர்ச்சி ஆனாலும் அவனது முத்தம் அவ்வளவு தீவிரமாக இருந்தது. ஒரு சில நொடியில் அவள் இருக்கை மாறி இருந்தாள். ஆம் அவள் மோஹித்தின் மடியில் இருந்தாள். அவன் தான் அவளை தூக்கினான். எப்பொழுது? எப்படி என ஆயிரம் கேள்விகள் இருக்கும். அது எனக்கும் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி வந்தாள்? விந்தை தான்.
முத்தம் எல்லை மீறி கொண்டிருந்தது. சாரி சாரி என ஒவ்வொரு முத்தத்துக்கும் இடைவெளியில் ஆயிரம் முறை கூறி இருப்பான். அருவியின் பாடு அதை விட திண்டாட்டம் ஆகி போனது. அவனது முத்தங்களும் தொடுதலும் பாம்பு கடிகளாகவும் இருந்தாலும் இவன் சீரும் பாம்பு தான் கோபத்தில் கொஞ்சலில் அவளை மொத்தமாக சுருட்டி கொள்கிறான். அவளுடன் பின்னி கொள்ள ஆசை தான் ஆனாலும் அவளின் விருப்ப படி பின்னி இளகி இன்பம் பெற வேண்டும் என்பது மோஹித்தின் ஆசை.
நெஞ்சு குழி, கண்ணம், கழுத்து, தோள்பட்டை, உதடு, கீழ் உதடு, மேல் உதடு, மூக்கின் நுனி, மூக்குதியின் மேல், வலது கண்ணம் இடது கண்ணம், கண்கள், பிறை நெற்றி என அனைத்து இடத்திலும் காதலுடனும் பாசத்துடனும் தழுவி முத்தமிட்டான்.
அப்படியே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உணர்வுகள் கரை புரண்டு ஓடியது. அவளின் வெண்மை நிற வெற்றிடையில் கைகளையும் நுழைத்து சுகந்தத்தை அனுபவித்தான். அவளோ அவனை அணைக்க வெட்கப்பட்டு தவித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இப்படியே இருவரும் ஒன்றாக லயத்து அடுத்த கட்டத்துக்கு செல்ல.. படம் முடிவு பெற்று விளக்குகள் ஒளிர்ந்தது. அருவி பட்டென முகம் சிவந்து சிலிர்த்து உடல்கள் எல்லாம் ஓத காத்தில் விரைக்க உடைகளை சரி செய்து கொண்டு எழுந்து நின்றாள். அவளின் மார்பு பந்தய குதிரையை விட வேகமாக செல்லும் போல அந்த அளவுக்கு இருந்தது.
மோஹித்தின் உணர்வுகளை பார்க்க வெட்கமாக இருந்தது அவளுக்கு. அவனோ எதையும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாமல் அவளை ஆட்கொள்ள முடியவில்லையே என குட்டி வருத்தம் தான் ஆனால் அதுவும் விருப்ப பட்டு இழக வேண்டும் என விட்டு விட்டான்.
இருவரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்கள். செல்லும் வழியில் மோஹித் அவளை பார்க்க அவளோ வெட்கம் கரை புரண்டு ஓட அவன் பக்கம் திரும்பவே இல்லை. அவனது மனதில் கொஞ்சம் ஓவரா போயிட்டோமோ! இருக்கும் இருக்கும் அது தான் முகத்தை இப்படி வச்சிருக்கா! இனி மேல் எல்லை கோட்டை வரையறுக்க வேணும் டா மோஹித் என மனம் சொல்லியது. அவளிடம் எனக்கு என்ன எல்லை? அவள் மொத்தமாக எனக்கு தான் என தோன்ற தலை கோதி கொண்டே எப்படியோ வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கார் நின்றதும் கீழே இறங்கியவள் அவனுக்கு காத்திருக்காமல் வேகமாக சென்று விட்டாள் அருவி. அறையின் வரை உணர்வுகளை அடக்கி வைத்திருக்க மாட்டான் அவளது கணவன். காற்றாட்டு வெள்ளம் போல பொங்கி வந்து அவளை மூழ்கடிப்பான். மோஹித்.
அறைக்கு வந்ததும் ஹே சாமி வா வா சாமி என முனுமுணுக்கும் சத்தம் கேட்டது. எங்கே டா சத்தம் மட்டும் வருது ஆளை காணோம்? என மோஹித் தேட.. அதே மூலையில் படுத்துக் கொண்டாள். கோபம் கொழுந்து விட்டு எரிந்தது. எதுவும் பேசாமல் உடையை மாற்றிக் கொண்டு வந்தான்.
அருவியின் உடலில் திடீரென சூடு பரவியது. அவள் வெடுக்கென திரும்ப பின்னால் மோஹித் அவளின் அருகில் படுத்திருந்தான். சாமி! நீங்க நீங்க! என திக்கினாள். ரொம்ப ஓவரா போயிட்டு இருக்க டி! இப்போ எதுக்கு பெரிய இவள் மாதிரி இங்கே வந்து படுத்த? திமிரா!
"இல்ல எப்பவும் என்னுடைய இடம் இங்கேயோ இருக்கட்டும்" என்று அருவி கூற... அவளது மனதில் இன்று நடந்த விஷயங்கள் ஆனித்தனமாக பதிந்து போனதாக தெரிந்து கொண்டான் மோஹித்.
'.......'
"அப்போ நீ மேலே வரமாட்ட!" மாட்டேன் என அவள் சொல்ல.. "சரி அப்ப நான் உன் கூட இங்கேயே படுத்துக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு அவள் மேல் கைகளை போட்டுக் கொண்டான்.
"எதுக்கு இப்படி பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?" என்று அருவி கூற.. "நான் ஏதோ கோபத்தில் பண்ணிட்டேன்! தப்பு என் பெயரில் தான்! இந்த அளவுக்கு உன்னோட சாமி இறங்கி வந்து இருக்கேன். நீ என் மேல கோச்சிட்டு இருந்தா என்ன அர்த்தம்? அதனால நீ மேல வர வரைக்கும், நான் உன் கூட தான் படுத்துக்குவேன். " என்று மோகித் விடாப்பிடியாக கூறினான்.
அருவி எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருக்க.. கீழே படுப்பது அவனுக்கு மிகவும் சிரமமாக இருந்தது. ஹப்பா என்று திரும்பி திரும்பி படுத்தான். "எப்படி கீழ படுக்கிற? உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி பண்ணுது" என்று அவன் மெதுவாக கூற.. வெடுக்கென எழுந்தாள் அருவி.
என்னாச்சு?
சரி வாங்க மேல படுத்துக்கலாம் என்று அவனிடம் கோபத்தை காட்டினாள்.
பாருடா கோவமா இருக்கும் டி! ஸ்டார்டிங்ல குஞ்சு பொரிச்ச கோழி மாதிரி என்னை பாத்தா பயந்து நடுங்குவ! இன்னிக்கி அதட்டி பேசுறியாடி? தைரியமா உனக்கு? என்று மோஹித் கேட்டான்.
இப்ப வரீங்களா? இல்லையா? என்று அருவி மீண்டும் கடுப்புடன் கேட்டாள்.
ம்ம் வரேன் என மேலே இருவரும் படுத்துக் கொண்டார்கள். அவள் போர்வை இல்லாமல் முதுகு காட்டி படுத்துக் கொள்ள.. அவளை பிடித்து அணைத்து போர்வையுடன் சுற்றி கொண்டான். அவளது பின் கழுத்தில் மோகித்தின் சூடான மூச்சு பரவியது.
என்ன பண்றீங்க என்றவள் நெளிந்தாள்.
உடனே இச் என முத்தமிட்டான்.
" க்கிம்" என சிணுங்கினாள்.
நான் முத்தம் கொடுக்க கூடாதா? புதுசா முத்தம் கொடுத்த மாதிரி பண்ற? மூச்சு தானே விட்டேன். மூச்சு விடாம போனா நான் செத்துருவேண்டி என்று மோஹித் விளையாட்டாக கூற... அந்த வார்த்தைகள் கேட்டதும் அடுத்த நொடி பயந்தவள். அவன் பக்கம் திரும்பி இப்படி பேசாதீங்க சாமி என்று எழுந்து அமர்ந்து அவளது தாலியை கண்களில் ஒற்றிக் கொண்டாள்.
அதை மட்டும் நல்லா கவனி! ஆனா புருஷனை கவனிச்சுடாத என்று கூறியவன். அவளை இழுத்து கட்டிக்கொண்டு உறங்கினான்.
அடுத்த நாள் காலையில் அவர்கள் எழ மிகவும் தாமதமானது. அருவி கூட அசந்து தூங்கினாள். காலையில் எழுந்த சுதாவிற்கு வினோதமாக இருந்தது. " என்னடா? எப்பவும் அஞ்சு மணிக்கு எல்லாம் எந்திரிச்சு சுட்டியா தெரிஞ்சுக்கிட்டு இருந்த பொண்ணு, இன்னிக்கு என்ன ஆச்சு? என்று படபடப்பாக இருந்தது. "ஒரு வேலை எதுக்கும் பாத்துட்டு வந்துடலாமா? காய்ச்சல் வந்துட்டா என்ன பண்றது? இந்த மோகித் பையன் வேற வீட்டுக்கு வந்தானா? இல்லையா? தெரியலையே? என்று நினைத்துக் கொண்டு சுதா அவர்களின் அறைக்கு விரைந்தார்.
கதவை தட்டவும் முதலில் கண் விழித்தது. அருவி தான். அம்மா என கண்களை தேய்த்துக் கொண்டே திறந்தாள். அது என சுதாவின் கண்கள் அவளின் முகத்தையும் தோற்றத்தையும் ஆராய்ந்தது. அருவியின் முகம் தூக்கமில்லாமல் கண்கள் சிவந்திருக்க, அவளின் கழுத்து எலும்பில் சிவந்த தடம் தெரிந்தது. உடனே அறையின் உள்ளே எட்டி பார்த்தார். மோஹித் படுக்கையில் உறங்கி கொண்டிருந்தான். அவனை பார்த்ததும் அருவியின் தோற்றமும் சேர்ந்து உள்ளுக்குள் சந்தோஷமாகி போனது அவருக்கு. இந்த முரட்டு பைய அடங்கி போக கூட ஆள் இருக்கே என உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டார்.
"சொல்லுங்க மா" என அவள் வெளியே வர.. இல்ல இல்ல அருவி நீ குளிச்சிட்டு வா! நான் உனக்கு மேலேயே டீயும் மோகிக்கு மின்ட் டி எடுத்திட்டு வரேன். என அவர் நகர.. அம்மா நானும் வரேன் என அவள் கீழே வர... சொல்றத கேளு அருவி நீ இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கூட தூங்கிட்டு வா! அப்புறம் கூட கீழே வா என்றவர் வேகமாக சென்று விட்டார்.
இங்கே ஹாரிகா உற்சாகமாக இருந்தாள். எப்படியும் சீக்கிரம் அந்த அருவி அவனது ஆக்ரோசமான தோற்றத்தில் சீக்கிரம் ஓடி விடுவாள். இன்று கூட ஓட வாய்ப்பு இருக்கிறது அதனால் பிரச்னை இல்ல. எப்படியும் இன்னும் ஒரு வாரத்தில் நாம் சீக்கிரம் அவன் அறையில் இருப்போம் என நினைத்தவள் அதே மன நிலையுடன் உணவு மேஜைக்கு வந்தாள்.
அருவி குளித்து முடித்து கீழே வந்தாள். ஹாரிகாவின் பார்வை மொத்தமாக இருக்க.. அருவியின் முகத்தை பார்த்ததும் தப்பு கணக்கு போட்டு விட்டாள் ஹாரி.
அடுத்த காட்சியில் மோஹித் அருவியை தூக்கி முத்தமிட்டு படுக்கையில் தள்ளினான்.
வருவாள்...