மோஹித் மெல்ல அவளின் முகத்தை நிமர்த்தி தன்னை பார்க்கும் படி செய்தவன். அப்புறம் எதுக்கு பொய் சொன்ன நான் உன்னை ராத்திரி முழுக்க... ராத்திரி முழுக்க ரேப் பண்ணிட்டேன்னு நீ தான சொன்ன? அப்போ பொய்ய உண்மையாக்கலமா? என்றவன் உதட்டை பார்த்து முத்தமிட குனிந்தான்.
அவள் இட வலமாக தலையை ஆட்டிக் கொண்டே அவனை தள்ளி விட முயற்சி செய்தாள். மோஹித்தின் கண்களுக்கு முயல் குட்டி துள்ளுவது போல இருந்தது. அவளின் மேலிருந்து வரும் வாசனை உள்ளுக்குள் எதோ செய்ய ஒரு வித போதையில் இருந்தான் மோஹித். அவள் எட்சில் கூட்டி விழுங்கிக் கொண்டே உங்களை தான் அந்த பொண்ணு கட்டிக்க இருக்கே! இதையெல்லாம் அந்த பொண்ணு கிட்ட வச்சுக்கோங்க. என்னை விட்டுடுங்க சாமி! என ஒரு வித பயத்துடன் கூறினாள்.
அவளின் கன்னங்கள் இரண்டையும் பிடித்தவன். நான் என்ன பண்ணனும்னு நீ முடிவு பண்ண கூடாது டி என காலையில் பார்த்த இடங்கள் எல்லாம் கண்களுக்கு மீண்டும் காட்டு டா என மூளை கட்டளையிட்டது. மெது மெதுவாக அவனது கைகள் சில இடங்களுக்கு செல்ல..
அய்யோ கடவுளே இது தப்பு!! தெய்வ குத்தம் என அவள் கண்களில் பயம் மின்னியது. 'இந்த தப்பை பண்ணிட்டேன்னு தானே டி என்னை உங்க ஊர் மொத்தமும் சேர்ந்து கல்யாணம் பண்ணி வச்சாங்க!
அருவி அவனை விழி அகலாமல் பதட்டமாக பார்க்க... அதனாலே தப்பு பண்ணிடலாம்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். என்றவன் வேகமாக அவளின் உதட்டை கவ்வி கொண்டான். ஹக் என உடலில் உள்ள அனைத்து இடங்களுக்கும் எதோ செய்தது. அவளோட பாணியில் சொல்ல போனால் பாம்பு கடித்தது போல, மோஹித் பாணியில் சொல்ல போனால் சாக் அடித்தது. முக்கியமாக அவனுக்கு கீழே உள்ள பாகம்... அய்யோ கீழே உள்ள அவள் நெஞ்சு கூடு ஏறி இறங்க கிடந்தாள். உதடுகள் அவனிடம். முதலில் முரட்டு தனமாக ஆரம்பித்த முத்தம் இப்பொழுது நிதானமாக சென்று கொண்டிருந்தது. கவ்வி கவ்வி பிடித்தான். அருவி எதிர்ப்பை அவனிடம் காட்டும் பொழுது பாய்ந்து காட்டு மிராண்டி தனமாக முத்தமிட்டு அவளின் உதட்டு ரேகை அழியும் அளவுக்கு கொண்டு வந்து விட்டான்.
அவள் ஒரு கட்டத்தில் அவனை தள்ளி விட போராட, கைகள் இரண்டையும் மேலே தூக்கிக் கொண்டவன். கொடுக்கு பிடி போட்டு, இன்னொரு கைகளை அவளின் இடைக்குள் புகுத்தினான். இது வரை அவனை பார்த்த பெண்கள் அனைவரும் மோஹித் மோஹித் என அவன் கடைக்கண் பார்வை நம் மீது படாதா என பைத்தியமாக சுற்றி கொண்டிருக்க இவள் எங்கிருந்து வந்தாள்? என்னை வேண்டாம் என சொல்வதற்கு? அந்த அளவுக்கு நான் அழகா இல்லையா? அந்த ஹாரிகாவுக்கு தன்னை விட்டு கொடுக்கிறாள். அப்போ இவளது பாணியில் அழகு என்றால் அர்த்தம் என்ன? அதற்கு பொருள் என்ன? ஆண்அழகன் நான் என்னை எந்த பெண்ணும் வேணாம் என சொல்ல மாட்டாள். பார்த்ததும் மதி மயங்கி கிறங்கி என்னை எடுத்துக் கொள் என அருகில் வரும் பெண்களை பார்த்திருக்கிறான் ஆனால் முதன் முதலாக தன்னை வேணாம் என சொன்ன ஒருத்தி இவள் தான் மோஹித்தின் பொண்டாட்டி.
அவளின் கீழ் உதடுகள் இரத்தம் கசிய.. மெதுவாக தேன் எட்சிலில் இரத்த சுவையை கண்டதும் தான் விட்டான். இது உங்களுக்கு நல்லாருக்கா சாமி என அவளின் கண்ணில் நீர் கோர்த்துக் கொள்ள அழ ஆரம்பித்தாள். இப்போ எதுக்கு டி அழுகிற? என்ன திமிரா? என அவளிடம் இருந்து விலகி அருகில் படுத்துக் கொண்டான். அவள் அவ்விடத்தை விட்டு வேகமாக எழுந்து கொள்ள முயற்சி செய்ய அவளின் முந்தியை பிடித்து இழுத்தான். அவனது முத்த சண்டையில் மாராப்பு களைந்து திரண்டு நிற்கும் முண்ணிரண்டு மேலே புடைத்துக் கொண்டு எடுத்துக் காட்டியது.
அந்த காட்சியில் மூளை செயல் இழக்க வைத்த கண் வாங்காமல் அதே இடத்தை பார்த்தான் மோஹித். அவளோ அப்பாடியோவ் என மாராப்பை சரி செய்தாள். அங்கே மறைக்க என்ன இருக்கு காலையில் தான் நாலு தடவை பார்த்தேனே என தொண்டை குறுகுறுத்தது.
அவள் உடையை சரி செய்து கொண்டு கன்றி இருந்த உதட்டை தடவிய படி அவனை பார்க்க, அய்யோ என இருந்தது திமிரிக் கொண்டு தினவு ஆட்டம் கண்டது. ஆனால் அதை புரிந்து கொள்ளாத அருவி அவனிடம் சாமி நீங்க அந்த பொண்ணை கட்டிக்கோங்க! நான் இடைஞ்சலாக இருக்க மாட்டேன். என்று விட்டு திரும்ப...
சரி என்றான் மோஹித்.
அப்பாடா ரொம்ப சந்தோசமுங்க என அவள் நகர போக, உன்னை வச்சிக்கிறேன். நானும் அவளும் கட்டிலுக்கு மேலே படுத்துகிறோம். நீ என் காலுக்கு அடியில் படுத்துக்கோ என்றான்.
அருவி புரியாமல் பார்த்தாள். மோஹித் ஒரு கையை தலைக்கு கொடுத்து, அப்புறம் உன்னையும் சந்தோச படுத்துவேன். எனக்கு குழந்தைய பெத்து கொடுக்கிற பொறுப்பும் நீ தான் என்றான் மோஹித்.
அது அதெல்லாம் முடியாது. எங்க ஊர்ல ஒருத்தனுக்கு ஒருத்தி தான். தப்பான் உறவு இருந்தால் ஊரை விட்டு ஒதுக்கி வச்சுடுவாங்க தெய்வ குத்தம் ஆகிடும் என்றாள் வெள்ளந்தியாக. மோஹித்துக்கு சலிப்பாக இருக்க, அவளை வெறித்து பார்த்தான்.
அது உங்க ஊரில் தான் இது எங்க ஊரு. என்றான்.
என்னால ஒத்துக்க முடியாது. என்றாள் காட்டமாக..
ஏன்? என மோஹித் கேட்க..
ஏன்னா எனக்கு உங்களை பிடிக்காது. நீங்க அசிங்கமா இருக்கீங்க என்றாள் அருவி.
அடி பாவி!! (என்னோட மோஹித் டார்லிங்கை இப்படி ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டியே? ) அப்புறம் எதுக்கு டி கல்யாணம் பண்ண? என மோஹித் கோபத்துடன் கேட்டான்.
அருவி ஒரு பெரு மூச்சை விட்ட படி எங்க அக்கா தான் உங்களை கட்டிகிட சொண்ணுச்சு. என்றாள் தலை குனிந்து கொண்டு.
மோஹித்துக்கு கோபம் தலைக்கு ஏற மிகவும் அவமானமாக உணர்ந்தான். இவளை பழி வாங்கி ஆக வேண்டும்? எத்தனை தைரியம்? என்னை வேண்டாம் என சொல்கிறாள். பிடிக்க வில்லை என சொல்லும் இவளை சும்மா விட கூடாது. இவள் இருக்கும் ஊர் லட்சணத்துக்கு என்னை பிடிக்க வில்லை!
அதே கோபத்துடன் எழுந்தவன் அவளை ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் உடனே உடையை மாற்றிக் கொண்டு கிளம்பி விட்டான். அருவி எதிர் பார்க்க வில்லை. அவன் கிளம்பி செல்வான் என்று. சாமிக்கு நிறைய வேலை இருக்கும் என கூறு இல்லாதவள் போல அதே அறையில் இருந்தாள். அவன் வரவே இல்லை ஏற்கனவே அவர்கள் வரும் போது சாயங்காலம் ஆகி இருந்தது. மணி எட்டை தாண்டி இருக்க இன்னும் அவன் வந்த பாடில்லை. அறையை விட்டு வெளியே செல்லவும் பயமாக இருக்க. அங்கேயே இருந்தாள்.
சுதா உணவு சாப்பிட ராமசந்திரனை அழைத்தார். வாங்க நேரமாச்சு என்றார். மோஹித்? என அவர் கேட்க.. வெளியே கிளம்பி போனான். இன்னும் வரல என சுதா உணவுகளை எடுத்து வைத்தார்.
அந்த பொண்ணு?
பாத்திரங்களை டம்மென்று வைத்தவர். எனக்கு தெரியாது என்றார் சுதா. அப்படி சொல்லாத சுதா. அவள் சின்ன பொண்ணு. அவள் மேலே இருக்கா பாவம் பசிக்கும் தானே! என கூறி கொண்டே தன் மனைவியை பார்த்தார் ராமசந்திரன்.
இல்லங்க என்னால ஏத்துக்க முடியாது. என சுதா மறுக்க, அப்போ உனக்கு ஹாரிகா மருமகளா வந்தால் எந்த பிரச்னையும் இல்ல அப்படி தானே!
நான் எப்போ அப்படி சொன்னேன்? இருந்தாலும் ஒரு நல்ல குடும்பத்தில் நம்ம தகுதி தராதரத்துக்கு ஏத்த மாதிரி ஒரு மருமகள் வந்திருந்தால் கொஞ்சம் நல்லாருக்கும்.
அதுக்கு இப்போ என்ன பண்றது? நம்ம எதையும் இனி மாத்த முடியாது சுதா. எனக்கு என்னமோ அவன் புடிச்சு தான் கட்டிட்டு வந்திருக்கான்னு தோணுது என்றார் ராம சந்திரன்.
சுதா எதுவும் பேச வில்லை. என்ன சாப்பிடாம பிசைஞ்சிட்டு இருக்கீங்க?
எனக்கு பசிக்கல சுதா என்றவர் கை கழுவ எழுந்திருக்க, இப்போ என்ன பண்ணனும் சொல்லுங்க பண்றேன். அந்த பொண்ணை சாப்பிட அழைக்கணுமா? என கேட்டார் சுதா.
ஆமா! நம்ம வீட்டு மருமகள் என அவர் சொல்ல, சுதாவுக்கு முகம் சுளித்தது. இப்படி பண்ணாத சுதா. உன் பொண்ணு பாரின்ல இருக்காளே கிட்ட தட்ட அது போல தான் இந்த பொண்ணு அவங்க ஊரை விட்டு இங்கே வந்திருக்கு.
போதும் போதும். நான் போய் கூட்டிட்டு வரேன் என சுதா அவர்களின் அறைக்கு சென்றார். கதவை தட்டினார். கதவு திறந்திருக்க மெல்ல எட்டி பார்த்தார். அவளை காண வில்லை. எங்கே போச்சு இந்த பொண்ணு? என தேடிக் கொண்டே பார்த்தார். பொன்னே! ஹலோ பொன்னே என சுதா அழைக்க.. ஒரு மூலையில் இருந்து தலையை எட்டி பார்த்தாள் அருவி.
அங்கே என்ன பண்ற? இல்லங்க அம்மா தூக்கம் வந்தது மேலே எல்லாம் படுத்து பழக்கம் இல்லைங்க அதான் என கூறினாள். அவளின் முகத்தை பார்க்க சுதாவுக்கு பாவமாக தான் இருந்தது. சரி வா சாப்பிடலாம் என அழைத்தார்.
சாமி வந்துட்டாங்களா? என கேட்டாள்.
அது யாரு? என சுதா கேள்வியாக கேட்க, அது தான் அவரு என தாலியை எடுத்து நீட்டினாள். சாமி! அவக சாப்பிட்டதும் தான் நாங்க சாப்பிடுவோம் என்றாள் அருவி.
சுதாவுக்கு சிரிப்பு வர, அவன் வர லேட் ஆகும் நீ வா மா சாப்பிடலாம். என எவ்வளவோ அழைத்து விட்டார். ம்ம் ஹி ம்ம் என மறுத்து விட்டாள்.
சுதா அதற்கு மேல் வற்புறுத்த வில்லை. சரி வா வெளியே வாம்மா! எதுக்கு உள்ளேயே இருக்க. என அழைக்க.. இல்லைங்க மா நான் இங்கேயே இப்படி ஓரமா இருந்துக்கிறேன் என கூறி விட்டாள். சுதா பெரு மூச்சை விட்டு சென்று விட்டார் எவ்வளவு தான் அவரும் வற்புறுத்த முடியும் அதனால் சென்று விட்டார்.
கீழே சென்று தன் கணவனிடம் விசயத்தை கூற... அவரும் சிரித்து விட்டு சாப்பிட்டார். அவர்கள் உறங்க சென்று விட்டார்கள். கெட்டதிலும் நல்ல விசயம் ஹாரிகா தன் வீட்டு மருமகள் இல்லை என்ற விசயம் பெரியவர்களுக்கு சந்தோசத்தை கொடுத்தது.
இதோ வந்து விட்டான் மோஹித் போதையுடன் தேனை தேடி... தன்னையே மறக்கும் அளவுக்கு குடித்திருந்தான். எல்லாம் அவளால்.
வருவாள்..
அவள் இட வலமாக தலையை ஆட்டிக் கொண்டே அவனை தள்ளி விட முயற்சி செய்தாள். மோஹித்தின் கண்களுக்கு முயல் குட்டி துள்ளுவது போல இருந்தது. அவளின் மேலிருந்து வரும் வாசனை உள்ளுக்குள் எதோ செய்ய ஒரு வித போதையில் இருந்தான் மோஹித். அவள் எட்சில் கூட்டி விழுங்கிக் கொண்டே உங்களை தான் அந்த பொண்ணு கட்டிக்க இருக்கே! இதையெல்லாம் அந்த பொண்ணு கிட்ட வச்சுக்கோங்க. என்னை விட்டுடுங்க சாமி! என ஒரு வித பயத்துடன் கூறினாள்.
அவளின் கன்னங்கள் இரண்டையும் பிடித்தவன். நான் என்ன பண்ணனும்னு நீ முடிவு பண்ண கூடாது டி என காலையில் பார்த்த இடங்கள் எல்லாம் கண்களுக்கு மீண்டும் காட்டு டா என மூளை கட்டளையிட்டது. மெது மெதுவாக அவனது கைகள் சில இடங்களுக்கு செல்ல..
அய்யோ கடவுளே இது தப்பு!! தெய்வ குத்தம் என அவள் கண்களில் பயம் மின்னியது. 'இந்த தப்பை பண்ணிட்டேன்னு தானே டி என்னை உங்க ஊர் மொத்தமும் சேர்ந்து கல்யாணம் பண்ணி வச்சாங்க!
அருவி அவனை விழி அகலாமல் பதட்டமாக பார்க்க... அதனாலே தப்பு பண்ணிடலாம்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன். என்றவன் வேகமாக அவளின் உதட்டை கவ்வி கொண்டான். ஹக் என உடலில் உள்ள அனைத்து இடங்களுக்கும் எதோ செய்தது. அவளோட பாணியில் சொல்ல போனால் பாம்பு கடித்தது போல, மோஹித் பாணியில் சொல்ல போனால் சாக் அடித்தது. முக்கியமாக அவனுக்கு கீழே உள்ள பாகம்... அய்யோ கீழே உள்ள அவள் நெஞ்சு கூடு ஏறி இறங்க கிடந்தாள். உதடுகள் அவனிடம். முதலில் முரட்டு தனமாக ஆரம்பித்த முத்தம் இப்பொழுது நிதானமாக சென்று கொண்டிருந்தது. கவ்வி கவ்வி பிடித்தான். அருவி எதிர்ப்பை அவனிடம் காட்டும் பொழுது பாய்ந்து காட்டு மிராண்டி தனமாக முத்தமிட்டு அவளின் உதட்டு ரேகை அழியும் அளவுக்கு கொண்டு வந்து விட்டான்.
அவள் ஒரு கட்டத்தில் அவனை தள்ளி விட போராட, கைகள் இரண்டையும் மேலே தூக்கிக் கொண்டவன். கொடுக்கு பிடி போட்டு, இன்னொரு கைகளை அவளின் இடைக்குள் புகுத்தினான். இது வரை அவனை பார்த்த பெண்கள் அனைவரும் மோஹித் மோஹித் என அவன் கடைக்கண் பார்வை நம் மீது படாதா என பைத்தியமாக சுற்றி கொண்டிருக்க இவள் எங்கிருந்து வந்தாள்? என்னை வேண்டாம் என சொல்வதற்கு? அந்த அளவுக்கு நான் அழகா இல்லையா? அந்த ஹாரிகாவுக்கு தன்னை விட்டு கொடுக்கிறாள். அப்போ இவளது பாணியில் அழகு என்றால் அர்த்தம் என்ன? அதற்கு பொருள் என்ன? ஆண்அழகன் நான் என்னை எந்த பெண்ணும் வேணாம் என சொல்ல மாட்டாள். பார்த்ததும் மதி மயங்கி கிறங்கி என்னை எடுத்துக் கொள் என அருகில் வரும் பெண்களை பார்த்திருக்கிறான் ஆனால் முதன் முதலாக தன்னை வேணாம் என சொன்ன ஒருத்தி இவள் தான் மோஹித்தின் பொண்டாட்டி.
அவளின் கீழ் உதடுகள் இரத்தம் கசிய.. மெதுவாக தேன் எட்சிலில் இரத்த சுவையை கண்டதும் தான் விட்டான். இது உங்களுக்கு நல்லாருக்கா சாமி என அவளின் கண்ணில் நீர் கோர்த்துக் கொள்ள அழ ஆரம்பித்தாள். இப்போ எதுக்கு டி அழுகிற? என்ன திமிரா? என அவளிடம் இருந்து விலகி அருகில் படுத்துக் கொண்டான். அவள் அவ்விடத்தை விட்டு வேகமாக எழுந்து கொள்ள முயற்சி செய்ய அவளின் முந்தியை பிடித்து இழுத்தான். அவனது முத்த சண்டையில் மாராப்பு களைந்து திரண்டு நிற்கும் முண்ணிரண்டு மேலே புடைத்துக் கொண்டு எடுத்துக் காட்டியது.
அந்த காட்சியில் மூளை செயல் இழக்க வைத்த கண் வாங்காமல் அதே இடத்தை பார்த்தான் மோஹித். அவளோ அப்பாடியோவ் என மாராப்பை சரி செய்தாள். அங்கே மறைக்க என்ன இருக்கு காலையில் தான் நாலு தடவை பார்த்தேனே என தொண்டை குறுகுறுத்தது.
அவள் உடையை சரி செய்து கொண்டு கன்றி இருந்த உதட்டை தடவிய படி அவனை பார்க்க, அய்யோ என இருந்தது திமிரிக் கொண்டு தினவு ஆட்டம் கண்டது. ஆனால் அதை புரிந்து கொள்ளாத அருவி அவனிடம் சாமி நீங்க அந்த பொண்ணை கட்டிக்கோங்க! நான் இடைஞ்சலாக இருக்க மாட்டேன். என்று விட்டு திரும்ப...
சரி என்றான் மோஹித்.
அப்பாடா ரொம்ப சந்தோசமுங்க என அவள் நகர போக, உன்னை வச்சிக்கிறேன். நானும் அவளும் கட்டிலுக்கு மேலே படுத்துகிறோம். நீ என் காலுக்கு அடியில் படுத்துக்கோ என்றான்.
அருவி புரியாமல் பார்த்தாள். மோஹித் ஒரு கையை தலைக்கு கொடுத்து, அப்புறம் உன்னையும் சந்தோச படுத்துவேன். எனக்கு குழந்தைய பெத்து கொடுக்கிற பொறுப்பும் நீ தான் என்றான் மோஹித்.
அது அதெல்லாம் முடியாது. எங்க ஊர்ல ஒருத்தனுக்கு ஒருத்தி தான். தப்பான் உறவு இருந்தால் ஊரை விட்டு ஒதுக்கி வச்சுடுவாங்க தெய்வ குத்தம் ஆகிடும் என்றாள் வெள்ளந்தியாக. மோஹித்துக்கு சலிப்பாக இருக்க, அவளை வெறித்து பார்த்தான்.
அது உங்க ஊரில் தான் இது எங்க ஊரு. என்றான்.
என்னால ஒத்துக்க முடியாது. என்றாள் காட்டமாக..
ஏன்? என மோஹித் கேட்க..
ஏன்னா எனக்கு உங்களை பிடிக்காது. நீங்க அசிங்கமா இருக்கீங்க என்றாள் அருவி.
அடி பாவி!! (என்னோட மோஹித் டார்லிங்கை இப்படி ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டியே? ) அப்புறம் எதுக்கு டி கல்யாணம் பண்ண? என மோஹித் கோபத்துடன் கேட்டான்.
அருவி ஒரு பெரு மூச்சை விட்ட படி எங்க அக்கா தான் உங்களை கட்டிகிட சொண்ணுச்சு. என்றாள் தலை குனிந்து கொண்டு.
மோஹித்துக்கு கோபம் தலைக்கு ஏற மிகவும் அவமானமாக உணர்ந்தான். இவளை பழி வாங்கி ஆக வேண்டும்? எத்தனை தைரியம்? என்னை வேண்டாம் என சொல்கிறாள். பிடிக்க வில்லை என சொல்லும் இவளை சும்மா விட கூடாது. இவள் இருக்கும் ஊர் லட்சணத்துக்கு என்னை பிடிக்க வில்லை!
அதே கோபத்துடன் எழுந்தவன் அவளை ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் உடனே உடையை மாற்றிக் கொண்டு கிளம்பி விட்டான். அருவி எதிர் பார்க்க வில்லை. அவன் கிளம்பி செல்வான் என்று. சாமிக்கு நிறைய வேலை இருக்கும் என கூறு இல்லாதவள் போல அதே அறையில் இருந்தாள். அவன் வரவே இல்லை ஏற்கனவே அவர்கள் வரும் போது சாயங்காலம் ஆகி இருந்தது. மணி எட்டை தாண்டி இருக்க இன்னும் அவன் வந்த பாடில்லை. அறையை விட்டு வெளியே செல்லவும் பயமாக இருக்க. அங்கேயே இருந்தாள்.
சுதா உணவு சாப்பிட ராமசந்திரனை அழைத்தார். வாங்க நேரமாச்சு என்றார். மோஹித்? என அவர் கேட்க.. வெளியே கிளம்பி போனான். இன்னும் வரல என சுதா உணவுகளை எடுத்து வைத்தார்.
அந்த பொண்ணு?
பாத்திரங்களை டம்மென்று வைத்தவர். எனக்கு தெரியாது என்றார் சுதா. அப்படி சொல்லாத சுதா. அவள் சின்ன பொண்ணு. அவள் மேலே இருக்கா பாவம் பசிக்கும் தானே! என கூறி கொண்டே தன் மனைவியை பார்த்தார் ராமசந்திரன்.
இல்லங்க என்னால ஏத்துக்க முடியாது. என சுதா மறுக்க, அப்போ உனக்கு ஹாரிகா மருமகளா வந்தால் எந்த பிரச்னையும் இல்ல அப்படி தானே!
நான் எப்போ அப்படி சொன்னேன்? இருந்தாலும் ஒரு நல்ல குடும்பத்தில் நம்ம தகுதி தராதரத்துக்கு ஏத்த மாதிரி ஒரு மருமகள் வந்திருந்தால் கொஞ்சம் நல்லாருக்கும்.
அதுக்கு இப்போ என்ன பண்றது? நம்ம எதையும் இனி மாத்த முடியாது சுதா. எனக்கு என்னமோ அவன் புடிச்சு தான் கட்டிட்டு வந்திருக்கான்னு தோணுது என்றார் ராம சந்திரன்.
சுதா எதுவும் பேச வில்லை. என்ன சாப்பிடாம பிசைஞ்சிட்டு இருக்கீங்க?
எனக்கு பசிக்கல சுதா என்றவர் கை கழுவ எழுந்திருக்க, இப்போ என்ன பண்ணனும் சொல்லுங்க பண்றேன். அந்த பொண்ணை சாப்பிட அழைக்கணுமா? என கேட்டார் சுதா.
ஆமா! நம்ம வீட்டு மருமகள் என அவர் சொல்ல, சுதாவுக்கு முகம் சுளித்தது. இப்படி பண்ணாத சுதா. உன் பொண்ணு பாரின்ல இருக்காளே கிட்ட தட்ட அது போல தான் இந்த பொண்ணு அவங்க ஊரை விட்டு இங்கே வந்திருக்கு.
போதும் போதும். நான் போய் கூட்டிட்டு வரேன் என சுதா அவர்களின் அறைக்கு சென்றார். கதவை தட்டினார். கதவு திறந்திருக்க மெல்ல எட்டி பார்த்தார். அவளை காண வில்லை. எங்கே போச்சு இந்த பொண்ணு? என தேடிக் கொண்டே பார்த்தார். பொன்னே! ஹலோ பொன்னே என சுதா அழைக்க.. ஒரு மூலையில் இருந்து தலையை எட்டி பார்த்தாள் அருவி.
அங்கே என்ன பண்ற? இல்லங்க அம்மா தூக்கம் வந்தது மேலே எல்லாம் படுத்து பழக்கம் இல்லைங்க அதான் என கூறினாள். அவளின் முகத்தை பார்க்க சுதாவுக்கு பாவமாக தான் இருந்தது. சரி வா சாப்பிடலாம் என அழைத்தார்.
சாமி வந்துட்டாங்களா? என கேட்டாள்.
அது யாரு? என சுதா கேள்வியாக கேட்க, அது தான் அவரு என தாலியை எடுத்து நீட்டினாள். சாமி! அவக சாப்பிட்டதும் தான் நாங்க சாப்பிடுவோம் என்றாள் அருவி.
சுதாவுக்கு சிரிப்பு வர, அவன் வர லேட் ஆகும் நீ வா மா சாப்பிடலாம். என எவ்வளவோ அழைத்து விட்டார். ம்ம் ஹி ம்ம் என மறுத்து விட்டாள்.
சுதா அதற்கு மேல் வற்புறுத்த வில்லை. சரி வா வெளியே வாம்மா! எதுக்கு உள்ளேயே இருக்க. என அழைக்க.. இல்லைங்க மா நான் இங்கேயே இப்படி ஓரமா இருந்துக்கிறேன் என கூறி விட்டாள். சுதா பெரு மூச்சை விட்டு சென்று விட்டார் எவ்வளவு தான் அவரும் வற்புறுத்த முடியும் அதனால் சென்று விட்டார்.
கீழே சென்று தன் கணவனிடம் விசயத்தை கூற... அவரும் சிரித்து விட்டு சாப்பிட்டார். அவர்கள் உறங்க சென்று விட்டார்கள். கெட்டதிலும் நல்ல விசயம் ஹாரிகா தன் வீட்டு மருமகள் இல்லை என்ற விசயம் பெரியவர்களுக்கு சந்தோசத்தை கொடுத்தது.
இதோ வந்து விட்டான் மோஹித் போதையுடன் தேனை தேடி... தன்னையே மறக்கும் அளவுக்கு குடித்திருந்தான். எல்லாம் அவளால்.
வருவாள்..