Episode-9

[Pradhanya]

தனது தாய் வீட்டை ஏக்கமாக பார்த்துக்கொண்டே அனைவரிடமும் விடை பெற்றாள் வானதி.

இங்கிருந்து கிளம்பினால் போதுமென வேகமாக ஜீவாவின் கார் சீறி பாய்ந்தது.

என்ன மா சீக்கிரமா வந்துட்டீங்க? என சீதா வானதியிடம் கேட்க, அவர்க்கு தான் ஹாஸ்பிடல் ஒர்க் இருக்கே அத்தை! அங்கே இருந்து போனால் தூரம்ன்னு தான் அரக்க பரக்க ஓடி வந்துட்டோம்! என கூறினாள் வானதி.

சீதா வாயின் மேல் கை வைத்தாள். அடப்பாவி நாளைக்கு திங்கள் கிழமை நைட்டு தானே டூட்டி! இந்த பொண்ணு அவங்க அம்மா வீட்டில் கூட இருக்க விட மாட்டிக்கிறான் என நினைத்தவர் வெளியில் எதுவும் சொல்ல வில்லை. ஏன் மா இன்னும் ரெண்டு நாள் இருந்திட்டு வரலாம்ல. என சிவராமன் கூற..

"வானதிஈஈ!

வானதிஈஈ!"என கத்தினான் ஜீவா.

போமா போமா உன்னோட புருசன் கத்துறான். என அவர் கூற, வேகமாக சென்றாள் வானதி.

சொல்லுங்க ஜீவா! என அறைக்குள் நுழைந்தாள்.

எனக்கு இட்லி அண்ட் சட்னி, அந்த நூல் நூலா இருக்குமே! அதென்ன?

"சந்தவம்"

ஹான் அதே தான்! செய் எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது என கண்ணாடியை மூக்குக்கு தள்ளிய படி கூறினான் ஜீவா.

"சரி!" என அவள் திரும்ப... இன்னொரு சைட் டிஷ் அன்னிக்கு என்ன பண்ண?

என்னைக்கு?

ஜீவா அவளை உற்று பார்த்தான். வானதியின் முகத்தில் வியர்வை துளிகள்.. அப்போ அன்னிக்கு நான் தான் சமைச்சேன்னு கண்டு பிடிச்சிட்டாரா? என தோன்றியது.

கோகணட் மில்க் அண்ட், பீர்க்கங்காய் சட்னி, அது கூட தக்காளி சட்னி செஞ்சிடு எனக்கு சாப்பிடணும், அண்ட் கூடவே ஒரு எக் ஆம்லேட் ஒரு ஃப்ரெஷ் ஜுஸ் வேணும் ரெடி பண்ணிட்டு வந்து குளிச்சிடு. டின்னர் சாப்பிட்டு இன்னிக்கி பிரகனன்ட் புரோசஸ் ஸ்டார்ட் பண்ணுவோம் என கூறினான்.

வானதி எதுவும் பேசாமல் நகர்ந்தாள்.

ஹே உன்னை தான் பேசிட்டு இருக்கேன்ல உங்க வீட்ல மரியாதை கொடுக்க சொல்லி தரலயா?

சரி ஜீவா! என்றாள்.

என்ன மா பண்ற? என சீதா கேட்க.. வானதி உணவு பட்டியலை கூறினாள்.

அப்போ கண்டு புடிச்சிட்டானா? அதுக்கு தான் நான் அன்னிக்கே சொன்னேன். நீயே கொடுண்ணு. ஆனால் நீ என் பேச்சை கேட்கவே இல்லை என சீதா சொன்னார்.

விடுங்க அத்தை என உணவை செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

வானதி மா நீ அவனுக்கு மட்டும் செய்! பிரியாணி, நல்லி எலும்பு, மட்டன் வருவல் பண்ணேன். நீ சாப்பிடு கண்ணு அவனுக்கு மட்டும் அதை கொடுத்திடுவோம் என்றார் சீதா.

அது எப்படி த! அவரை விட்டு நான் மட்டும் மட்டன் பிரியாணி எல்லாமே சாப்பிட முடியும் இருங்க எதுக்கும் ஒரு வார்த்தை நான் கேட்டுட்டு வந்துடுறேன் என்று வானதி நகர...

வானதி அட நில்லுமா!! நீ என்னம்மா அவனுக்கு மேல இருக்க... நான் உனக்கு மட்டும் தான் நான் கொடுப்பேன். நீதான் சின்ன புள்ள! அவன் எருமை மாடு மாதிரி இருக்கான். அவனுக்கு வேணாம். சொல்றத கேளு!. என சீதா எவ்வளவோ எடுத்து சொல்ல..

இருங்க அத்தை ஒரு வேளை அவருக்கு சாப்பிட இஷ்டம் இருந்தால் நான் கூட சைவம் சாப்பிடுறேன் என சொல்லிக் கொண்டே சென்றாள்.

"ஜீவா!"

அதுக்குள்ள செஞ்சிட்டியா? அப்போ ரொம்ப நல்லது. நைட்டு நினைச்சு இப்போவே வேகமா இருக்க போல குட் என கூறினான்.

அது இல்ல இனி தான் செய்யணும். உங்க கிட்ட ஒரு டவுட்டு கேட்க தான் வந்தேன்.

என்ன? என அவளை பார்த்தான்.

அது வீட்டில் அத்தை நல்லி எலும்பு அப்புறம் மட்டன் வருவல், பிரியாணி எல்லாம் செஞ்சு வச்சிருக்காங்க! நீங்க..

அவளை எரித்து விடும் பார்வையுடன் நோக்கினான் ஜீவா.

ஜீவா அது வந்து என வானதி சொல்ல வர, உன் கிட்ட சொன்னது என் தப்பு தான் என்னை எதால அடிக்கிறதுன்னு தெரியல.. உன் கிட்ட எதையும் எதிர்பார்க்கவே கூடாது. இதை எப்படி மறந்தேன். நீ என்னை புருஷனா நினைக்கல. உன் அக்கா வாழ்க்கைக்காக என்னை கல்யாணம் பண்ணிறுக்க! என விஷம் தடவிய வார்த்தைகள் நேரடியாக அவளின் இதயத்தை பதம் பார்க்க வேண்டும் என எய்தினான்.

அய்யோ ஜீவா! எதுக்கு இப்படி பேசுறீங்க? நான் இஷ்ட பட்டு தான் உங்களை கல்யாணம் பண்ணேன். ஆனால் நீங்க வார்த்தையால என்னை குத்தி கிழிக்கிறதுக்கு பதிலா! அதுக்கு என்னை கொன்னு போட்டிடுங்க! என கதறினாள்.

ஜீவா ஒரு பெரிய மூச்சை விட்ட படி, நான் சொல்றத மட்டும் செய். உன்னை என்னோட பொண்டாட்டியா நினைச்சு அதுக்கு தகுந்த போல மாற தான் முயற்சி பண்ணி இப்படி சொன்னேன். ஆனால் நீ! என்னை கோப படுத்தாத வானதி! உனக்கு செய்ய பிடிக்கலன்னா செய்ய வேணாம். I know வானதி உன்னோட மனசுல என்ன இருக்குன்னு எனக்கு தெரியும். நீ பொய்யா தான் என் கூட என்னை சகிச்சிட்டு வாழ்ந்துட்டு இருக்க.. என எழுந்து பால் கனி பக்கம் சென்றான்.

அவனை பின் தொடர்ந்து சென்ற வானதி. பிளீஸ் ஜீவா அப்படி எல்லாம் இல்லை. உங்களுக்கு செய்ய எனக்கு பாக்கியம். நீங்க கேட்ட அத்தனையும் அரை மணி நேரத்தில் ரெடி ஆகிடும். என சொல்லி அவனை பின்னால் இருந்து அணைத்துக் கொண்டாள்.

உன்னோட நம்பிக்கையா நான் செயலில் பார்க்கணும் என்றான்.

சரி நான் போய் ரெடி பண்றேன் என கூறியவள். அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் அனைத்தையும் தயார் செய்தாள்.

என்ன டி மா! திட்டிட்டானா? கண்ணெல்லாம் கலங்கி இருக்கு. என சீதா கேட்க...

உங்க மகனை புரிஞ்சுக்க முடியல அத்தை ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஒவ்வொரு நிறத்தில் இருக்கான். என பெருமூச்சை விட்ட படி மேலே சென்றாள்.

ஜீவா எல்லாமே ரெடி! என உடையை எடுத்துக் கொண்டு குளிக்க சென்றாள்.

எங்கே போற?

குளிக்க..

நானும் வரேன் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து குளிப்போம் என கிளம்பி விட்டான் ஜீவா.

வானதி அதிர்ச்சியுடன் அதே இடத்தில் நின்றாள். இன்னும் அவள் கூனி குறுகி போனாள். எந்த நேரத்தில் என்ன மூடுல இருப்பான்னு தெரியலையே! என உள்ளுக்குள் புயல் கிளம்பியது அவளுக்கு.

"அது வந்து ஜீவா!"

"என்ன டைம் ஆகுது வா!" என அவளின் முன்னால் அனைத்து உடையையும் கழட்டி அழுக்கு கூடையில் போட்டான். இன்னும் இன்னும் கூசி போனாள் வானதி..

அவனை பார்க்க திராணி இல்லாமல் தலையை குனிந்து கொண்டாள்.

வா போலாம் என அவளின் தோல் மேல் கைகளை போட்டுக் கொண்டு உள்ளே அழைத்து சென்றான். இப்பொழுது மறுத்து பேசினால் வார்த்தை ஊசிகள் அவளின் உள்ளத்தில் இறக்குவான். எதுவும் பேசாமல் சென்றாள்.

தலைக்கு குளி...இந்த பிளவர் ஸ்மெல் எனக்கு பிடிக்கல.. என்றான்.

வானதி அவனை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள். ஒரு சில வருடங்களுக்கு முன்னால் பூ வைக்க சொல்லி அதை வாங்கி கொடுத்து தான் வைப்பதற்காக காத்திருந்தவன். இவன் தானா என தோன்றியது.

ஹே உன்னோட கவனம் எங்கே இருக்கு ட்ரெஸ் ரிமூவ் பண்ணு என தண்ணீருக்கு அடியில் சொட்ட சொட்ட நின்றான். அவளின் உதடுகள் தந்தி அடிக்க உடல் எல்லாம் சிலிர்த்து கொண்டது. படுக்கையில் சரி ஆனால் இங்கே! என நினைக்கையில் மூச்சு வாங்கியது.

ம்ம் என அவனது X - ray கண்கள் அவளின் உடலை மேய்ந்தது. என்ன பண்ற? என ஜீவா கரகரத்த குரலில் கேட்க..

இதோ என தந்தி அடித்துக் கொண்டே உடைகளை கழட்ட முயற்சி செய்தாள். ஜீவா அவளை பார்க்கும் பார்வையில் அவனுக்கு முதுகு காட்டினாள் வானதி.

அவளை ஒட்டி நின்று கொண்டான். ஆடை பாதியுடன் நின்றாள். ம்ம் சீக்கிரம் எனக்கு பசிக்குது என்றான் ஜீவா.

எதை சொல்கிறான்? என அவளுக்கு நெஞ்சு கூடு வேகமாக துடித்தது. அவள் மேல் பசி தேகத்தை பிச்சு தின்னும் வெறி! இது அவளிடம் மட்டுமே! பின்னால் இருந்த கொக்கியை கழட்டி மெதுவாக தொட்டு தடவி கழட்டினான்.

வானதி உதடுகளை கடித்து உணர்வுகளை அடக்க... ம்ம் குயிக் சூடு ஆரிடும். இன்னும் நீ ட்ரஸ் கூட கழட்டாம இருக்க உன்னோட மனசுல என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க? என்றான். அடுத்த நொடி அவன் முன்னால் முடியை வைத்து தன் தேகத்தை மறைத்து நின்றாள்.

ஜீவாவின் பார்வை மேடு பள்ளங்கள் தாண்டி அங்க வளைவுகள், இடை சுழிவுகள், வெட்டு பகுதிகள் என அனைத்தும் பயணம் செய்தது. இந்த பக்கம் திரும்பு! என அவனே திருப்பி விட்டான்.

வானதியின் தலை தாழ்ந்து இருக்க, இங்கே பாரு! எதுக்கு இப்படி தரைய பார்க்கிற என அவளின் முகத்தை நிமர்த்தினான் ஜீவா.

அவனது தொடுதலில் அதற்கு மேல் தாக்கு பிடிக்க முடியாத வானதி அவனை அணைத்துக் கொண்டாள். ஜீவாவின் உதடுகள் திருப்தியாக புன்னகைத்து கொண்டான்.

"ஹே என்ன பண்ற வானதி?" என அவளின் முகத்தை நிமர்த்தினான். அவளின் கழுத்தில் தண்ணீர் அழகாக இறங்கி கொண்டிருக்க... கருத்த முத்துக்கள் இரண்டும் அவனை மோதி கொண்டிருந்தது.

ஜீ.. ஜீவா! என அவள் மென்மையாக வெட்கத்துடன் அழைக்க, கிஸ் வேணுமா? என அவளின் முகத்தை பார்த்தான். பாதங்கள் எக்க அவனது உதட்டில் முத்தமிட்டாள் வானதி.

முத்தங்கள் நீண்டது. நீரும் சொட்டி கொண்டிருந்தது. அவளின் முகத்தில் படாதவாறு வளைந்து நின்றான்.

முத்தங்கள் நீண்டது. தண்ணீருடன் உறிஞ்சி கொண்டான் அவளின் கழுத்துக்கு கீழ். வானதி மொத்தமாக அவனிடம் சரணடையும் நேரம்.. விலகினான் ஜீவா.

நீ குளிச்சிட்டு வா! நான் ஃப்ரெஷ் ஆகிட்டேன் என அவளிடம் இருந்து விலகி வந்த வேலை முடிந்தது என வெளியே சென்றான்.

வானதிக்கு அழுகையாக வந்தது. அவளது உணர்வுகளை கிளறி விட்டு கிளர்ச்சியடைய செய்பவன். இறுதி கட்டத்தில் விட்டு செல்வது உள்ளுக்குள் ரணத்தையும் விரகதாபத்தை இன்னும் தோற்றுவித்தது.

உணவு முடித்து படுக்கைக்கு வந்தான். வழக்கம் போல உடையில்லாமல் படுக்க வேண்டும் என்பது எழுத படாத விதி. அதே போல படுக்கையில் அவள் பிறந்த குழந்தையை போல இருக்க அவன் குழந்தையாக மார்பில் முட்டினான். கூடல் மட்டும் நடக்க வில்லை.

அடுத்த நாள் ஜீவாவின் அருகில் கோபத்துடன் வந்தாள் வானதி.

என்ன?

எதுக்கு என் கிட்ட பொய் சொன்னீங்க?

என்ன பொய்?

உங்களுக்கு இன்னிக்கி நைட் தானே டூட்டி அப்புறம்
ஏன் என்னை எங்க அம்மா வீட்டில் இருந்து கூட்டிட்டு வந்தீங்க என கண்ணீர் மல்க அவன் முன் நின்றாள் வானதி.

ஜீவா....?

நெருக்கம் தொடரும்..